وای براین گاوان اهلی
بارکش امروزی
که شاخشان را سوهان زدند
صاحبان زر و زورِ گاو پرست .
و یا از پنبه برایشان شاخ های. مصنوعی
بله گویان ساخته اند .
باز عجب دارد،
هر چه می کنند
ارادت و تعظیم و کرنش
چرا نمی شوند مشهور.
بزک و مزک که می کنند خودشان را .
آخر سر هم دندان گرزی هم نشان می دهند .
با خنده های خرکی و
چراغ سبز.
باز محبوب که هیچ ابدا ،
آخر سر
مثل دستمال کاغذی
سر از سطل زباله این و آن
در میآورند .
؟
مسبب
چیست یا کیست ؟
مستقل و آزاده نیستند .
بدتر از هر دلیلی
اینکه وابسته به نظرات
دیگران هستند .
حال بپذیر از یک. پیر آزاده
شاخ هایی که به قصد دفاع
ز آبرو و اصالت تیز کنی ،
و حالت تهاجمی بگیری .
مثل آتشی است
که بر کوره انداختی و
که طلا را مقاوم و شمس نابش. کنی .
و هزارا بار ارزشمندتر
ز بارهایی است
که با افتخار می بری .
رنگ سرخ و برافروخته
ز شجاعت
بی آلایش تر و بکرتر
ز رنگ و رخ مسی است ،
که می خواهد زرد رنگ شود .
و با صد شیوه کیمیاگری
باز مس ناخالص باقی می ماند.
و چقدر اتلاف وقت و
اسباب زحمت بیهوده و بی جا کردی تا حالا هزاران چون شما .
برو فکر چاره ای کن .
که نه از تعریف کسان دلشاد شوی
ونه از نقد مغرض دیگران دلنگران .
گوش هایت مخملی و
شاخ ها و دندان هایت پنبه ای ،
حداقل سعی کنید
پرده های را از چشم بردارید و
پنبه ها را ز گوش در آورید .
وبیاموز از یک سرو
و نخ بی سر
تلخ و شیرین دیده
و مشهور
که امیدی هست و
امیدوار به تنها
حامیش خدا.
و بندگان خالصش به نام
انسانهای خوش نیت .
عاشقم از ازل
و مقتدایم تنهاترین و آزاده ترین
آدم. علی .
سروده و نگارنده _
روح انگیز ( فرح ) امیدی -
شیراز
1397/12/9
دلنوشته زیبایی است