نیلوفر آبی

من پر از عشقم به حد انفجار
کرده ام نیلوفری آبی شکار
عشق او روح مرا پر میدهد
من شدم جادوی چشمانی خمار
این بت زیبا و بی همتای من
میزند دائم سخنهای قصار
از دو چشم وحشیش دارم حذر
چون درآورده دمار از روزگار
من شدم لیلا و او مجنون نشد
بختِ من را کرده عشقش بختیار
تا ابد در دام او باشم اسیر
او خدای دولت و من جیره خوار
من به او گفتم به آغوشم درا
اوبه من گفتا که هستم روزه دار
هر چه او افزون کند طغیانگری
میکنم رفتار خود را سازگار
دور او میگردم و جان میدهم
چون قناری میکند از من فرار
داده ام بر او سلام از روی عشق
کرده فرمایش سلام و زهر مار
تاب گیسویش که آخر میکِشد
عاقبت  کار مرا تا انتحار
دردلم جزاوکسی را راه نیست
میکنم از هرچه غیر از او گذار

پریسا_منصوری(پپورا)