نبضِ شعرم

نبضِ شعرم
ای نهان در ژرفِ جان و رازِ من
وی تپش های نفس در سازِ من
هر نگاهت مرهمِ زخمِ دلم
آمدم با تو به اَمنِ ساحلم
خاک کویت سرمه چشمان من
قبله یعنی؛معبد جانانِ من
بوی باران می دهد دستان تو
عشق و خوبی زآینه داران تو
ای صدایت از برای من نفس
بی تو مرغ جان پیاپی در قفس
سایه عشق تو تا بر دل نشست
شیشه شیشه عمر غم هایم شکست
در! به در، در جُست و جوی بوی تو
عاشقی سر کشته ام در کویِ تو
زندگانی از توام آغاز شد
عشق با تو معنی پرواز شد
این دل سرگشته ام بی تاب توست
هر شبم را نور از مهتاب توست
نبض شعرم بانک رسوایی زده
عالمی را رنگ شیدایی زده
ساعده همه کش (باران)