دوست داشتن های راستی

عشق شب های بیقراری هایم،نمیدانم چطور دوست داشتنم را بیان کنم،سادگی کلمات‌ خجالت زده ام میکنند،قلب تاریکم دوباره جان میگیرد،آوای صدای تو تنها ملودی من است و من ساعت ها به تماشای زیبایی هایت می نشینم،زمان تنها دغدغه ذهن من میشود،دلتنگت میشوم،آن وقت بوسیدن تو تنها چاره رهایی ذهن من تا دیدار دوباره توست،میدانم که حسادت زمین تو را آزار میدهد و افکارت را پریشان و بی حوصله و خسته کرده،در کنار تو خواهم ماند،برایم مهم نیست که بعد چه میشود،با این لذت بودنت و خواستنت،زندگی ام را از نو مینویسم...