تیک تاک

تیک تاک ساعت و زخم های روحم زمان را  ساختن
جسم حقیر، رشد کرد و از کودکی به پیری تاختن
ثانیه به دقیقه و ساعت رفت ، شد شب و روز
همی بیست و چهار ساعت ها را دادم به باختن
این عدد شوم چرخید و تقویم عمر را زدود
سن ما بر این شد و آرمان های ما را ربود
کودکی خام  را فدا کردم ،فدای طمع شرین پختن
حیف که در عطش نفرت دگران،شروع کرد به سوختن
گیج و نگران مردابِ خیالی،غرق سوال در سرابِ واهی
هدفم چیست در لجنزار زندگی که چیزی نیست جز سیاهی
من که از کودکی آرزوی روحی پاک را در سینه داشتم
لبخندی در  دل و نطفه خنده ها بر لبِ بندگانت کاشتم
پس چرا لبهایم را دوختی تا نگویم از رویاهایی که بافتم
در بندِ احکام تو، خاموش کرد اشتیاق حیات در من ای فلک
شدم آن کس که نبودم،گرگ تنهای زخمیُ منزجر از تو ملک
از تمام صفاتی که دیدم در زمین
در من کینه ماند و نفرت،همین
حال زمان شعله ور شدن است
مرگ جوانی،دوباره متولد شدن است
از خاکستر به ققنوس شدن است
شَوم آن شیطانی که باید از ازل بودم
به آتش بکشم هر که بود در ره مقصودم  

#آراز_نامی