نقطه چین

کف کرده دهانم از فریاد
مرگ درونم سقط شدُ افتاد
.
زنگار بسته استخوان هایم از فراغ
هدر میرود الکلم هر شب از استفراغ
.
پوستم کُلفت شده اما کُلفتی دیگر مُد نیست
این بار به جای تو کسی درون کمد نیست
.
دهانم پر از کتاب های ممنوعه است
کتگوریهای مغزم یک مجموعه است
.
سوت می کشد مغزمُ ککم نمی گزد 
قلبم خودمختار شده و گاهی نمی تپد
.
غریزه ها یکسره اعتصاب کرده اند
اعصاب بیپ دار  مرا خراب کرده اند
.
بالا که می آورم روی دوم شخص توقف میکنم
به چُس ناله های یک طرفه تُف میکنم
.
سردم شده و دندان هایم می لرزد
این همه نفهم به فهمیدنش نمی ارزد
.
هر روز یک نقاب
شب ها نقاب دگر 
موها سیخ از سر تا زیر ناف
روزها پی نان 
شب نهیبِ زیرِ شکم
کل تاریخ خلاصه در زیر لحاف
. 
سال به سال 
زندگی کردنِ قاچاق
دندان فرسوده 
پوست چروکیده
استخوان شکسته
بدن به کُل اوراق
.
خنجر به پشت
آدرنالین به قلب
تیزی در چشم بیدار
دود به ریه های خسته از آسم 
خاکستر شدم سیگار به سیگار 
هذیان پشت هذیان
اُرگاسم پشت اُرگاسم
و نقطه چین
و نقطه چین
و نقطه چین های بسیار

#کوروش_فلاح_نژاد