جمعه غریب

جمعه ی غریب

چهار فصلِ سالَش پاییز است!
درختانِ باغَش همیشه خسته و افسرده اند!
جوی آبَش خانه ی برگهای سرگردان است!
بر تاک های زردَش جای انگورهای خندان، مویزهای گریان نشسته اند!
انارهای باغَش را دیده اید؟
خشک و بی جان!
زرد و بی روح!
حتّی نمیدانند خون چه رنگی دارد!
هیچ پرنده ای برای رقص و آواز به آنجا سفر نمی کند!
مثل خانه ای متروکه در آرزوی شنیدنِ صدای پای مهمانی ست!...

آه!
دلم میسوزد برای #جمعه ی تنها و غریب!

 

 

#سمیرا_خوشرو_شبنم
#دلنوشته