گفتی بیا چگونه بیایم که پای نیست

بنام خدا
گفتی بیا چگونه بیایم که پای نیست
سنگ است بند نفس و نفس تنگ نای نیست
جان است بند جاه و دلم تنگ چاه ننگ
از بند آن و تنگۀ این وارهای نیست
گفتی بپر به گوشۀ آغوش باز من
جز گور تنگ عاقبت این سرای نیست
حتی اگر برای پریدن دهیم بال
حال من و هوای تو همراستای نیست
گفتی اگر که راه تو این است پاسخم
در واکنش به خواه تو جز وای وای نیست
ای وای بگذریم ز شوخی دگر بس است
در کوی تو برای چو ما هیچ جای نیست
گفتی که مثل قافیه در شعرهای تو
تنگ است خلق هر که دلش با خدای نیست
حالا نفس بگیر و مباش از حمایتم
نومید چونکه هیچ چو آن راست پای نیست
کوچکتان محمد ساکی