کشور طبیعت

شبْ تنجه های شهری، آرام در غم نو
 گنج روان آفاق، در پیله های انبوه
نرمینْ نهنج خورشید، در ابرْخوشه پنهان
آغاز بزم پاییز، میخواندم به اندوه

جولان باد جاشو، جیلان نیلْ آجین
دریا مورب و تلخ، در پرسه های طوفان
غاز کبود، شیدا، افشانده شور آوا
در عطرْ پاره های پروانه های باران

از چرکْتاب ساحل، افتاده در دل موج
افسوس صبحگاهان، در اشتعال فردا
سرخابی وُ بنفش وُ نارنجی و عسلگون
در رزمگاه مغرب،  شبپرده های  پیدا


با فوج مرغهای وحشی طاق تالاب
فر خمار جاری، در جام خرقه پوشان
فار خموش، پنهان در مهسرای سربین
در فقه ماه، ردی از جلجتای انسان

مشق سپید سایه، بر دوش کوه تنها
رنج هراس جلگه، در قامت ترانه
آهنگ سوری سرد، پر میکشد ز شالی
در شعر رود عاشق، افسون بیکرانه


در لمحه ی شراب شرک علف، تبسم
در نازکای زرد برگ خزان، تقلا
در وهم رنگْ انگیز، در کشور طبیعت
جنگل خمود و ساکت، در ربنای فردا

سبزین ردای بیشه، در رقص اطلسیها
در آیه ی  تبسم، آرامش تب خاک
بر شاخه های محزون، زاغ سیاه جامه
در ترجمان  گرم  اندام کولی تاک