چهار چامه

یک:
تو در خیالِ خوابَم،خورشیدِ تازه بودی
صبحی دِگر بیامَد،وقتی که می رسیدی
من یک غروبِ سردم،در حسرتِ شقایق
ای عشق،آمدی تو، در صورتِ جدیدی ...
___________________________

دو :
در غروبی آمدم،گفتی خداحافظ،عزیز
آه ای نمناکیِ چشمت،دوباره مِی،بریز

رفتی و با چشمِ خیس از انتهایِ خاطرات
آه ای رَم کرده آهویِ خیالم،کم گُریز

____________________________

سه :

در فکر دارم امشب،آهی که میکشیدی
دردا که یاد دارم، رنجی که میچشیدی
تو یک پرنده ای یا،مهتابِ روشنِ شهر؟
بازآ تو ای پرستو، در فصلِ نااُمیدی
____________________________

چهار :
من شوره زارِ تنها،لرزان بِسانِ بیدی
ای لاله یِ خَرامان،آلاله را ندیدی؟
یک شب،خودِ اَقاقی،با نازِ نازکی گفت:
بازآ بِسویِ بُستان، ای مظهرِ سپیدی
____________________________
عیسی نصراللهی

درود جناب آقای عیسی نصرالهی گرامی

همگی زیبا و آهنگین


در فکر دارم امشب،آهی که میکشیدی
دردا که یاد دارم، رنجی که میچشیدی
تو یک پرنده ای یا،مهتابِ روشنِ شهر؟
بازآ تو ای پرستو، در فصلِ نااُمیدی

و این بنظرم زیباتر آمد

سلام ودرود برشما شاعر بزرگوار
احسنت همه عالی بود
درخت دانشتون پرثمر
درپناه حق باشید باخانواده آمین

در غروبی آمدم،گفتی
............ خداحافظ،عزیز
آه ای نمناکیِ چشمت،دوباره مِی،بریز

رفتی و
با چشمِ خیس از انتهایِ خاطرات
آه ای رَم کرده آهویِ خیالم،کم گُریز

جناب آقای عیسی نصرالهی گرامی
درود برشما
هر چهار تا زیبا و زیبا تر

درودتان
زیبااااا

سلام :

_________________

چهاره ستاره ی درخشان
درود بر سپیدار

سلام‏ ‏خدمت‏ ‏دوست‏ ‏عزیم‏ ‏جناب‏ ‏نصرالهی،‏ ‏
استاد‏ ‏بنده‏ ‏به‏ ‏جدابم‏ ‏نرسیدم‏ ‏و‏ ‏قصدم‏ ‏اصلا‏ ‏مخالفت‏ ‏با‏ ‏نقد‏ ‏تون‏ ‏نبود‏ ‏
واقعا‏ ‏نمیدونستم‏ ‏و‏ ‏افتخار‏ه‏ ‏از‏ ‏شما‏ ‏یاد‏ ‏گرفتن‏ ‏،‏ ‏اصلا‏ ‏با‏ ‏اون‏ ‏بیت‏ ‏کاری‏ ‏نداشت‏م‏ ‏،بزرگواری‏ ‏بکنید‏ ‏جهت‏ ‏راهنمایی

استفاده‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏جمله‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏پارادوکسیکال‏ ‏درسته‏ ‏یا‏ ‏غلط‏ ‏؟

~~~~~
روز به روز بزرگتر میشود
مدادی که‏ ‏در خیالت تراشیدم
~~~~~


ما‏ ‏رو‏ ‏از‏ ‏نگاهتون‏ ‏بی‏ ‏نصیب‏ ‏نکنید‏‏ ‏

یاعلی ‏

هزاران درود جناب نصراللهی
🌹🌹🍀🍀🍀🌷🌷

سلام :

لبت نه گوید و
پیداست می‌گوید دلت آری
که اینسان دشمنی ، یعنی که خیلی دوستم داری
.....................................(محمد علی بهمنی)
_________________________________ .

درود برشما شاعر و قامت بر افراشته ی سپیدار عزیز
شکوهمندانه غرق هجمه مهر ورزی ام فرمودید و سخت شرمنده .
فرموده اید :

شب بود
و
ابریشمِ گیسوان زرین
و در هم تافته ی باکره ترین بانوی آسمان
هیاهوی سکوتی سهمگین
در
پژواک صدای باران...
و تبخالِ بوسه های آتشینِ گل سرخ
واضافه کرده اید:
به کدامین وسعتِ سبز میکِشانی ام - سپید - ؟
اینجا باید تمام میشد .مابقی عشقی کلیشه ایست
..........
عزیز دل اگر کمی دقت میفرمودید متوجه میشدید که
همین الان هم سراینده در « وسعت سبز » به سر میبرد
پس لزومی نیست که گفته شود:

به کدامین وسعتِ سبز میکِشانی ام !!

فرموده اید : مابقی عشقی کلیشه ایست
ابتدا معنی کلیشه را برایتان مینویسم ،

( واژه ای فرانسوی(cliche)-الگو و چالش(مسئله) تکراری
اگه مربوط به کلام باشد:
حرف های شُعاری و پُروپاگاندایی(فرانسوی)،حرف های همیشگی،
تکراری و بازگویی،حرف های از پیش حفظ شده،
تمرین شده یا تعیین شده،قالب های گفتاری زیبا(قِصار) که بهشون عمل نمی کنیم!-
کلام پیش پا افتاده،(سبک) خشک و خَز !-تیکه کلام،وِردِ زبون(زبان)،ملکه ذهن! )

بفرمایید کدام حرف ماها کلیشه ای نیستند
بیش از هزار سال است در محرم کلیشه وار بر سرو کولمان میکوبیم
باز بیش از هزار سال است عاشق میشویم و فارغ
آنقدر از قهر و آشتی و دوست داشتن و درد و غم گفته ایم که دیگر
به قول شما کلیشه ای شده .................

در ادامه فرموده اید :

مابقی عشقی کلیشه ایست
که گویی از دهانِ دخترکانِ سَرِ تنوره یِ سوزنده یِ دِه
واگویه شده است.

ایکاش کمی با حماسه « حیدر بابای » استاد شهریار آشنا بودید
آنوقت میفهمیدید که وا گویه های دخترکان سر تنوره سوزنده ده
هزاران بار صادقانه تر ، زیباتر ، و مهر بانتر از هزاران سروده من و شما و امثال ما شهری های کلیشه ایست
............
...........
ادامه دارد

شعر تان را دوبار خواندم
سه عدد گل سرخ ( غیر کلیشه ای ) تقدیمتان .

سلام مجدد دکتر

تسلیم

غیر تسلیم و رضا کو چاره ای؟

تسلیم « بسانِ نان و نمکِ ناخورده یِ مزرعه یِ کال»

___ گاهی جدی هایم، شوخی اند _

عرض سلام و درود