عید قربان

تا دلی را مژده ای از لطف یزدان می رسد
اندک اندک سوی شهرآبادِ ایمان می رسد
هر که با شیطان ظلمت پنجه اندازد ببین
پرتو اش از دامن خورشید تابان می رسد
بگذر از وابستگی ها تا عیان گردد تو را
در منای کعبه هر دردی به درمان می رسد
گرکه مشتاق حضوری خیز و پیش ما بیا
لحظه های امتحان با عید قربان می رسد
آی ابراهیم! اگر خواهی که یار ما شوی
خنجری تا حلق اسماعیل، برّان می رسد
جاده ی دلدادگی را میتوان طی کرد لیک
بی حضور قلب این ره که بپایان می رسد
باید از بود و نبود خود فرو بندی تو چشم
تا ببینی لطف حق سرمایه جان می رسد
هرکه معصومی فدای محضر جانانه شد
شک ندارم روزگاری هم بسامان می رسد