آتش جان

آتش گرفته جانم،سوز درونی من
           از این مصیبت یار افزون شده برایم
در کاوش دلیلش پیگیر گفت و گو ها
            آوازه کرد حکایت از دردش آشنایم
گاهی نوای او نی، آرام او شود کی؟
            کز موسم جدایی زد ناله ای برایم
ای دلبر الهی ،کردی به من وفائی؟
             گر پاسخی دهی تو بر این همه جفایم
عشق قدیمی من نام تو شد نوایم
             کز خُلقیات عالم، ابری شده هوایم
بشنو تو از دل یار، از دوری تو بیمار
             شد یاد دیدن تو بر درد دل شفایم
باشد کلام آخر بر این همه قضایا 
             یاد تو یار دیرین در هر زمان دوایم
   
                                    #سبحان_شایسته