پدر

پدر ای مهر عشق و زندگانی
ندارم دیگر بی تو پناهی
صفای مهر و عشق و داده ی تو
دل دور از گناهم داده ی تو
پدر بی تو دلم وصف نیاز است
نگاهم در تمام کوچه بام است
نمیدانم چرا رفتی نماندی
ندیدی بی کسی هایمان را نماندی
نگاهم به نگاهت پر توان بود
دلت پر بود از عشق و احساس
نگاهت خسته و گاهی پر معنا
به من اموختی راه زندگانی
 محبت در جواب بی وفایی
سخاوت در جواب ناجوانی
نیایش در وجود بی پناهی
صفایم دادی اما صفا کو؟
گل من عشق من حالا دوا کو؟