امپراتوری من

امپراتوری من 
اتاق کوچکی است
که در آن بال کبوتر زیباست
و پرستو شعر جهان می‌خواند
امپراتوری من 
اتاق کوچکی است
که در آن نماز با غبار شیشه‌ها خوانده می‌شود
و دعا از قبیله‌ای سبز نجابت
که ریشه در چادر سبز مادرم دارد
روی دیوارش از هنر تا به خدا راه هست
پنجره‌ اش گاهی می‌پرد در ابر، در رود
امپراتوری من 
اتاق کوچکی‌ست
در قلب یک شهر شلوغ
در سینه‌ی چپ این جهان بیکران
و در آن هر روز من روزنامه‌های جهان می‌خوانم
شب شعر می‌گیرم
با ساز بازی می‌کنم
امپراتوری من
اتاق کوچکی است
که در آن باران مهمانی است از جنس بلور
باد در آن نمی‌گنجد
باد را راهی نیست
باد از خمیازه کوچه که می‌گذرد
به امپراتوری کوچک من
سلامی دوباره می‌دهد
امپراتوری من
اتاق کوچکی است
که در آن بال کبوتر زیباست
و پرستو شعر جهان می‌خواند.