زخم

از  نگاهم   عاشقان  درد   فراغت     میزنند        با نگاهی  بر   رخم جانی  صدایت  میزنند

ترسم از بی صبری چشمان هجران دیده ام        کز پس یادی زه تو  بر  طبل رسوایی  زنند

زین نداره بی سرو  سامان تورا سودی  نبود       گرچه دارا هم به ظاهر سودو در باطن زیانها میزنند

رفته ای    اما   هنوز   از   زخم ها    بارانیم       زخم   را  لیکن به  جای  تو  زبان ها  میزنند

مستی از خودخواهی و  وز لابه های  چون منی       صور و صات  مستی  ما  را  بنان ها  میزنند

پر  غروری   بی  صدا  پرواز  کن  کز  غفلتی       تا  به   خود  آئی عیارت را کمان ها  میزنند   

ای  دریغا  میرسی  بر  من ولی بعد  از اجل      بر  عبث   بیهوده  بر  سر  این  و آنها میزنند