سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 19 فروردين 1404
  • شهادت آيت الله سيد محمد باقر صدر و خواهر ايشان بنت الهدي توسط حكومت بعث عراق در سال 1359 هـ‌.ش
10 شوال 1446
    Tuesday 8 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      زنان به خوبی مردان می توانند اسرار را حفظ كنند، ولی به یكدیگر می گویند تا در حفظ آن شریك باشند. داستایوسکی

      سه شنبه ۱۹ فروردين

      غریو(غریب)

      شعری از

      فرامک سلیمانی دشتکی(مازیار)

       از دفتر تنهایی نوع شعر
      ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۵ تير ۱۳۹۱ ۲۲:۰۷ شماره ثبت ۷۴۳۹
        بازدید : ۸۰۷   |    نظرات : ۷
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر فرامک سلیمانی دشتکی(مازیار)
      آخرین اشعار ناب فرامک سلیمانی دشتکی(مازیار)

      شعری با گویش بختیاری

      چی کُنارِ سَرِ رَه مَندُمِه تِهنا چه کُنم

      شَوُ وُ روز پیرُ و جَوون بَردُ کُچُک اِزَنِنُم

      چی کُنارِ سَرِ رَه خسته وُ تِهنا وُ جُلُم

      لِشکُمِه وای نَکَنین وای نَکُنین چُو دُهُلُم

      مُو دِلُم حِینه وُ اِیِ رَه پُرِ اِز نافِرمُون

      نکنین با مُو چینُو ، چُو مَزَنین وای به دِلُم

      باد اِیا لِشکُمِه با خُس اِکَنِه ، تُردِ لِکُم

      مَر مُو چوبازِ قَهاروم که زَنین چُو به تِکُُم

      تا کُنارامِنِه هِد بَردُ کُچُک قِسمَتُمِه

      بَعدِ او هَم که اوبُوم خُوم تَکُ تِهنا وُ وِلُم

      تا اُخُم حَرف بِزَنُم دالُ غِلایَل قارنِن

      تُنُ او پیرُ خدا دَست مَزَنین ، زَخمه دِلُم

      ترجمه:
      چون درخت سنجد سر راه تنها مانده ام چه کنم
      شب و روز هر کس از راه می رسد ره من سنگ می زند
      چون درخت سنجد سر راه خسته و تنها و سربار هستم
      شاخه هایم را نشکنید که با آنها چوب دهل درست کنید
      من دلم خون است و این را پر است از آدمهای نا اهل
      با من چنین نکنید و چوب به دلم نزنید
      باد می آید و شاخه هایم را می شکند، شاخه های من نازک هستند
      مگر من چوب باز حرفه ای هستم که با چوب به پاهایم(کنده) می زنید
      تا وقتی برروی شاخه هایم سنجد هست سنگ و کلوخ قسمت من هست
      بعد از آن هم قسمتم تنهایست
      تا می خواهم حرف بزنم کلاغ و دال قارقار می کنند
      ترا به خدا و پیغمبر دست به دل زخمی ام نزنید

       
      ۰
      اشتراک گذاری این شعر
      ۸ شاعر این شعر را خوانده اند

      Guest

       ،

      مشکوة توکل

       ،

      مسیحا کیوان(اعتراض)

       ،

      سمانه هروي

       ،

      منوچهر منوچهری (بیدل)

       ،

      فاطمه سادات نظری

       ،

      ستاره حیدری

       ،

      آناهیتا بنی اسدی

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      دیروز       غلامرضا مهدوی (مهدوی) غلامرضا مهدوی (مهدوی)
      دیروز       سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      ۳ روز پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۴ روز پیش       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      ۴ روز پیش       سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      ۴ روز پیش       سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      ۴ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1