سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 6 بهمن 1403
    26 رجب 1446
      Saturday 25 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        وقتی این همه اشتباهات جدید وجود دارد که می‌توان مرتکب شد، چرا باید همان قدیمی‌ها را تکرار کرد. برتراند راسل

        شنبه ۶ بهمن

        \ سرود کوهستان\ و یک غزل

        شعری از

        عیسی نصراللهی ( سپیدار )

        از دفتر نرگس نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۷ ۱۲:۵۵ شماره ثبت ۷۱۷۴۳
          بازدید : ۳۸۶   |    نظرات : ۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عیسی نصراللهی ( سپیدار )

        چامه یِ نخست :
        ______________________________
         
         
         
        من اینک بازخوردِ تشکیلِ یک ابرِ بی بارورَم
        که چنین در مدارِ گنگ و عقیمی به پژواک در آمده ام
        رازهایی که گویی از زکامِ بوسیدنِ دهانِ تو اَند
        آه ای نبودنِ همیشه
        به زادگاهم بیا
        میانِ میلِ متراکمِ برف
        انبوهِ سالیانِ اقاقی و مشتهایِ کوفته بر
        درگاهِ خرمنکوب و گندمزارِ دشتِ شب
        به دیدنم بیا
        در میانِمان غریبه نیست
        بینِ خودمان بماند:
        من وابسته یِ مستقلِ خویشِ تو نبودَم؟
        دگرگون کن این آوایِ پخته را
        صدایِ رسایِ تیهویِ کوهستانِ باور را
        چه رازهایِ سردی اند
        به من دَرآ
        وا بِنه
        بِشوران
        سنگهایِ صبورِ تلخِ سیاهِ روزهایِ نیامده ام
        در من امشب
        سوالیست
        به
        دیدارم بیا
         
         
        ______________________________
         
         
         
         
        چامه یِ  دوم: 
         
         
         
         
        هرچند نسیمِ سَحَر از عمرِ " خزان" است
        بیچاره دلم در تب و تابت " نِگَران " است
         
        من در تَپِش و سوختن و تابِ تو هستم
        ای آنکه دلت در تب و تابِ " دِگران" است
         
        بی حوصِلِگی،فتنه گری، ادا و اطوار
        تقدیرِ بلندِ آن همه، " مُغمَهِگان"*است
         
        من خوابِ تو بودَم که چنین خواب ندارم 
        در عمقِ مَحالی که نشانی زِ " گُمان " است
         
        تنبیهِ من آن نیست که از چشم تو اُفتم
        تقصیرِ مَه آسایِ دو اَبرویِ " کمان " است
         
        با این همه، وقتی که اَزَل عُمرِ مرا چید:
        با عِشوه، بگفتی که خدایا چه "جوان"است
         
        لبخندِ پُر از شَرمِ تو در نامه یِ آغاز :
        رسمِ کُهَنِ خُدعه یِ شیرینِ "زنان" است
         
        یا چنگ زدی پُشتِ دو دستِ خود و گفتی:
        این عاشقِ دیرینِ من،این بود و"چنان" است
         
        دیریست که دیرَست دِگَر ، سنگِ صبورم !
        افسانه یِ شعری که ردیفَش "گُذَران" است
         
         
        ____________________________________
         
         عیسی نصراللهی_ اسفندِ ۹۷
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        شهرام مودب
        سه شنبه ۷ اسفند ۱۳۹۷ ۰۹:۴۶
        قلمتان نویسا،
        درود خندانک
        همایون طهماسبی (شوکران)
        سه شنبه ۷ اسفند ۱۳۹۷ ۱۴:۱۳
        درودتان
        زیباااااااا
        خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2