خدا گم شد در خاك

سلام بر شما

با اجازتون نقدی در باب صورت و محتوا بر نوشته ی شما دارم

در قالب شعر عنوان کردید که شعر سپید
توضیحی بر قواعد سرودن شعر سپید خدمتتان عرض میکنم
اصلیترین وجه تمایز شعر سنتی و شعر سپید را میتوان تشبیه دانست که در طول شعر باید بدیع و نو باشد.
-در شعر سپید باید از نمادهای نو و بدیع استفاده شده و نمادهای کلیشه ای گذشته کنار گذاشته شود.
-ایجاد فاصله بین شاعر و راوی از دیگر بدعت های شعر سپید میباشد.
-گفتگو با خود و توضیح اضافی و خارج از موضوع اصلی شعر توسط شاعر از نکاتیست که باید در سرودن شعر سپید در نظر گرفته شود.
-ترکیب توأم اطناب(بیان معنی کم با الفاظ زیاد) و ایجاز(بیان معنی زیاد با الفاظ کم) از نکات کاربردی در شعر سپید میباشد.
-ترکیب زبان رسمی و محاوره ای، فارسی و غیر فارسی،... در اشعار سپید به چشم میخورد که اولین بار توسط شاملو صورت گرفت.
-تصویرسازی، عاطفه، تخیل و توصیف و حس آمیزی از دیگر ارکان شعر سپید میباشد.
-آهنگ درونی و ذاتی کلمات و شعر از التزامات شعر سپید میباشد.
-آوردن ترکیبات اضافه ی متوالی و استفاده از کسره.
-آوردن قافیه به صورت طبیعی و نه کوششی و الزامی در شعر سپید به چشم میخورد.
-حذف واو اتصال و پشت هم نویسی عبارات جداگانه.
-استفاده از دایره ی وسیع واژگان و واژه سازی و ترکیب سازی و بکار گیری واژگان چند معنایی در شعر توسط شاعر...

و اما به شعر می پردازیم:

دشت ها بى شقايق
گلبرگهاى صحرا پرپر(آیا صحرا گلبرگ دارد؟ یا صحرا استعاره از ؟؟؟)
رودتهى از سرود عشق (رود استعاره از چیست؟؟؟ سرود عشق یک ترکیب بسیار تکراریست)
عشق در لايه هاى زمان محبوس...(لایه های زمان؟؟؟)
و قاصدكها خبر چين
شهر پر شد از زاغ و كلاغ (پس تکلیف قاصدک ها چه شد؟؟؟ آیا کلاغ و زاغ متفاوتند؟؟)
خفاش اواز خوان رهايى...(مگر شهر پر نشده بود از کلاغ؟؟؟)

و جير جيرك ،به فراموشى سپرد سمفونى....(کدام سمفونی؟؟؟ سمفونی عشق؟تنفر؟حسرت؟ ترکیب ناقص است)
درخت و گل قدم زدن روى اسفالت (جایگاه فعل کجاست؟؟؟)
بسوى نئشگى هميشگى شان (مگر درخت و گل نئشگی دارند؟؟؟ جایگاه فعل مشخص نیست)
سنگ مأمن پرنده شد
آسمان خالى شد از قلب (از کدام قلب؟؟؟)
و زمين پس مانده ها را چشيد (کدام پسمانده؟)
تلخ ها روى ميوه ماند (تلخ ها منظور تلخی هاست؟؟؟)
و زبان در عمق ها چسبيد (عمق چه چیزی؟ منظور عمق گلو؟؟؟ یا؟؟؟)

وانسان پر از من شد
و خدا گم شد در خاك...!
و من در پى قد قامت صلاة
با ولعى قى مانند...(تشبیه درست نیست، قی مانند برای ولع وجه شبه ندارد)
در همهمه اى پر از خالى

با كبوتران سياه بال
سقوط تا ميدان مين...! (مفهوم مشخص نیست)
زخم قلم سه فرحنازراسخ (فرحناز راسخ؟ سه فرحناز تلمیح است؟)

در پایان اضافه می کنم
در شعر سپید جمله سازی به صورت تقطیع نیست
باید آرایه های ادبی را رعایت کرد
استعاره، کنایه،تضاد، تلمیح، تشبیه، مراعات نظیر، جناس و واج آرایی و ... و باید ریشه در سرزمین داشته باشد و ...
همچنین در هر شعری شما باید دست کم یک جمله ی قصار داشته باشید جمله ای که دهانت خواننده را پر کند
شعر باید معدنی باشد که از آن استخراج کرد یعنی ترکیبات استعاری باید به گونه ای باشد که بتوان معنا و محتوای منتفاوتی در آن جستجو کرد

با این تفاسیر آیا می توان نوشته ی شما را در قالب شعری قرارداد
به نظر این کمترین این نوشته تا شعر شدن فاصله های بسیاری دارد

امید که جسارت بنده رو ببخشید
به امید خوانش شعر از شما بانوی محترم
موفق باشید