نجوا

بگذار تا تو را بر بال احساس بنشانم و با نوازش های خیال کمی پریشان کنم موهایت را ای دوردانه معشوقه‌ی حواس پرت من...
بگذار کمی برایت از شانه های مردانه ای بگوییم که استوار تا انتهای ابدیت قد کشیده‌اند در آرزوی ستون شدن، تا تو سقف رویاهایت را بر آنها مطمئن رها کنی...
بگذار تا دستان مردانه‌ام برایت معنا کنند لحظه‌های انتظار را...
آری...
این مرد وابسته است به لبخندی که تو با شیطنت‌های دخترانه‌ات نبض لحظه‌هایش را در دست داری...
اینبار بانو بگذار تا این مرد سر بر شانه‌های زنانه‌ات بگذارد و آرام بگیرد ...