ای خیالیمده قالان...

ای خیالیمده دَقالان؛ سن نه خیاله قالیسان...
دِ گوروم هیجران اودوندا منه تای سن؛ یانیسان؟!...
من کی هر لحظه سنی قلبیمه خاطیر لامیشام...
سن دَ هر گون اورعینده منی یاده سالیسان؟...
من سنین عشقیوا جانّان مایا قویدوم، نه بیلیم....
سن نه جان ورمغه موشتاق؛ نه کی جان آلیسان...
دونیادا ناز اِلَمخ آل وِری ایمکانی اولا...
سن اوجوز، آلیرسان آمّا؛ دو لی قیمت ساتیسان...
هر نه من گوزلمیشم یول بیر اولاخ عشق یولینا...
سن آغیر ایاخ اولوب؛ گلمه میسن، هی دالیسان...
عشقین آهنگین او خوردون ساز اَلینده نه گوزل...
ایندی آمّا؛ آیریلیغ نغمه لرین هی چالیسان...
روزگار غوصَّّه لری اولسا منه زهر آجیسی...
سنه بل باغلامیشام؛ سن کی پَته لر بالیسان...
#م_ت_

 

تر جمه ی فارسی شعر برای دوستان جان   
ای که در خیال و ذهن من مانده ای تو در چه خیالی هستی...
بگو ببینم تو هم مثل من در آتش هجران می سوزی...
منکه هر لحظه یاد تو را در قلبم زنده میکنم...
تو هم آیا هم هر روز در قلبت مرا یاد میکنی...
من در راه عشق تو از جانم مایه گذاشتم...
اما انگار تو نه جان می دهی و نه برای گرفتن جانم مایلی...
در دنیا اگر خرید و فروش نازکردن امکان داشت...
تو آنرا ارزان میخری اما گران می فروشی..
هر چه من منتظر ماندم که در راه عشق همقدم من شوی...
تو یواش قدم برداشتی و نیامدی با من و عقب ماندی...
آهنگ عشق را چه زیبا با ساز خود می خو اندی...
اما حالا آهنگ جدایی میزنی و نغمه ی جدایی میخو انی...
اگر غم و غصه های روزگار برای من مثل زهر بود...
باز به تو پشتم گرمه و به تو دل می بندم که عشق تو مثل کندوی عسلی شیرین است برایم...
با سپاس از دوستان جان