شُدم اَندر سرای شادمانی
که جویم راه و رسم زندگانی
فلاکت در سرایم موج میزد
زِ دردِ زندگی در اوج میزد
بسی گَشتم که جویم راه از رَه
در این بی راهِه رَه دیدَم که گمرَه
شُدم گُمرَه درونِ زندگانی
نجُستم رَه کُنون چونان که دانی
رَه گُمراهیم هَموار دیدم
به چَشمِ بَسته این رَه را دویدم
گمان کردم که راهم اینچنین است
نَدانستَم که شیطان در کمین است
دلار آمد به دستانم شناور
فراموشَم بِشُد آن حَیّ داور
فُزون شد مال من جانِ برادر
فَقیران را شدم آقا و سرور
فراموشم بِشُد آن زندگانی
شُدم شیدا کنون در زندگانی
بَسی چون قَرّه در اموال گشتم
مثال بره ای پروار گشتم
نبودَم بره چون کفتار بودَم
بَسی قافل زِ این گُفتار بودم
که دنیا را حقیقت اینچنین است
حسابَت با کرامَ ال کاتبین است
بِمانَد مال و ثروت ای برادَر
نَبرُدی جُز کُفَن با خود تو بهتر
زِ خوابِ غفلطم بیدار گَشتَم
بَسی دَر سوگِ تنهائی نشستَم
نگَه کردَم هَمی بَر زندگانی
مُرورَم شُد چو اَحوالِ جوانی
بدیدَم حالیا گُم گُشته ام مَن
دَر این وادی هَمی سَر گشته ام من
نَدارَم مَن زِ نیکوئی نشانی
نَدادَم تِکه نانی بَر جوانی
بجز خود مَن کَسی را چون نَدیدَم
فقیران را به زیرِ پا کشیدَم
ندارَم مَن زِ مَردی چون نشانی
چو مَن گُمرَه شُدَم دَر زندگانی
کنون بیدار گشتم من زِ غفلط
خدایا کُن مدد یا رب عنایت
شبی از مال و ثروت پاک گشتم
به راه توبه درگاهت نشستم
خدایا کُن مدد یا رب عنایت ..........................