معجز

شاید شبیه معجزه شاید کسوفی تو
باید نماز آیه خوانم بعد دیدارت
انکار کردم گاهی اما تو خود عشقی
انگار دارم میشوم آهسته بیمارت

شاید برای با تو بودن سخت درگیرم
باید کنار شب برای روی ماهت ماند
ساکن ندیدم لحظه ای این چرخ گردون را
ساکت برای چشم مستت شعر باید خواند

شاید تو نوری علت بینایی چشمم
باید همیشه نور چشمان خودم باشی
ذکر لبم در عمق هر تنهاییم هستی
فکر و خیال تازه ای در حوض نقاشی

شاید تو آبی شاید همرنگ گل نرگس
باید طبیعت پیش تو زانو زند هر دم
آباد شد دنیا پس از یک جرعه لبخندت
آزاد شد روحم که دنبالش نمیگردم

شاید تو فصل تازه ی بعد زمستانی
باید مبارک باشد این احوال سرسبزت
نقشی قشنگ از خط خطی های دلم هستی
نقصی ندارد این همه احساس بی مرزت

شاید سرودی مثل یک رود خروشانی
باید پرستو بود و در سمت تو پر پر شد
آواز شد گاهی برایت این زبان بسته
آغاز شد باید جهان را با تو از سر شد


۹۷/۳/۴