سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 18 ارديبهشت 1404
    12 ذو القعدة 1446
      Thursday 8 May 2025
      • روز جهاني صليب سرخ و هلال احمر

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      بخشندگی را از گل بیاموز؛ زیرا حتی ته كفشی را كه لگدمالش می كند خوشبو می سازد.اونوره دو بالزاك

      پنجشنبه ۱۸ ارديبهشت

      حریمِ عشقِ ما !

      شعری از

      مهسا تیلی

      از دفتر سیاه سپید نوع شعر

      ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۱ ۰۹:۴۷ شماره ثبت ۶۸۲۷
        بازدید : ۸۵۶   |    نظرات : ۱۴

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه

      نازنین؛ مَردِ من !
      از سر انگشتانم
      عشـــــــق میچکد....
      وقتی مژگانت را
      به نوازش مینشینم..... !
      در داغیِ آفتابِ
      نیم روزِ چشمانت....
      ذوب میشوم !
      و در استوایِ دو دستت ؛
      که دور میزند
      گردنم را.....
      منجــــمد !!
      پیشانی ات ...
      کتیبه ی بختِ من است
      و شانه ات...
      مردانه....
      قتلگاهِ
      پریشانیِ زنانه ام.... !
      احاطه میکنم قامتت را...
      با کفشهایی
      بلند پاشنه ....!!!!!!
      و میبوسم
      پیشانیِ
      چروک از دردت را....
      آهِسته...آهِسته !
      تو سکوت میکنی...
      قدِ تمامِ خستگی هایت....
      و من...
      با تگرگِ احساسم
      میشکنم
      شیشه ی سکوتت را !!
      میانِ بازوانِ تو....
      امن است..
      آشفته بازارِ زندگی....!
      وقتی \"ناموست\" مینامی ام
      غرقِ در قاموست میشوم
      و مسخ...
      در آرامشی اهورایی!
      در حریمِ عشقت ؛
      به دوش میکشم
      عهدی مقدس را....!
      وقتی مردانه.....
      حفظم میکنی
      از نگاه های حریص....
      وقتی شور میزند...
      دلت...
      از شیرینیِ نگاهِ
      یک غریبه ....
      لبخندهایِ تلخت
      شیرین تر از قدیم ...
      نوشِ جان میشوند !!
      باش نازنین مَردَم !!
      باش و حساس باش
      روی احساسم !!
      میخواهم تا پابرجاست...
      دنیا...
      نام گیرم ناموست!
      و در آرامشِ کلبه یِ غیرتت ؛
      نشنوم؛
      زوزه ی گرگ های
      خیابانی را.... !!
      باش نازنین مَردَم...
      و مرا امانم ده....
      از چنگالِ حریصِ نامردان...!
      میانِ بازوانِ تو...
      میخرامم
      آرام...!
      ای که
      بیش از من...
      دلواپسِ حرمتِ عشقی... !
      به پاسِ انگشتانِ
      پینه بسته از دردت
      به پاسِ این چند سالِ سخت....
      و عشقت
      که چون پیچکی
      بر تنم پیچیده....
      سپاست میگویم !!
      باش با من !
      باش و
      بتاب برمن ...
      نازنین -مَردَم !
      ....................
      برایِ اویی که من است :)نازنین؛ مَردِ من !
      از سر انگشتانم
      عشـــــــق میچکد....
      وقتی مژگانت را
      به نوازش مینشینم..... !
      در داغیِ آفتابِ
      نیم روزِ چشمانت....
      ذوب میشوم !
      و در استوایِ دو دستت ؛
      که دور میزند
      گردنم را.....
      منجــــمد !!
      پیشانی ات ...
      کتیبه ی بختِ من است
      و شانه ات...
      مردانه....
      قتلگاهِ
      پریشانیِ زنانه ام.... !
      احاطه میکنم قامتت را...
      با کفشهایی
      بلند پاشنه ....!!!!!!
      و میبوسم
      پیشانیِ
      چروک از دردت را....
      آهِسته...آهِسته !
      تو سکوت میکنی...
      قدِ تمامِ خستگی هایت....
      و من...
      با تگرگِ احساسم
      میشکنم
      شیشه ی سکوتت را !!
      میانِ بازوانِ تو....
      امن است..
      آشفته بازارِ زندگی....!
      وقتی \"ناموست\" مینامی ام
      غرقِ در قاموست میشوم
      و مسخ...
      در آرامشی اهورایی!
      در حریمِ عشقت ؛
      به دوش میکشم
      عهدی مقدس را....!
      وقتی مردانه.....
      حفظم میکنی
      از نگاه های حریص....
      وقتی شور میزند...
      دلت...
      از شیرینیِ نگاهِ
      یک غریبه ....
      لبخندهایِ تلخت
      شیرین تر از قدیم ...
      نوشِ جان میشوند !!
      باش نازنین مَردَم !!
      باش و حساس باش
      روی احساسم !!
      میخواهم تا پابرجاست...
      دنیا...
      نام گیرم ناموست!
      و در آرامشِ کلبه یِ غیرتت ؛
      نشنوم؛
      زوزه ی گرگ های
      خیابانی را.... !!
      باش نازنین مَردَم...
      و مرا امانم ده....
      از چنگالِ حریصِ نامردان...!
      میانِ بازوانِ تو...
      میخرامم
      آرام...!
      ای که
      بیش از من...
      دلواپسِ حرمتِ عشقی... !
      به پاسِ انگشتانِ
      پینه بسته از دردت
      به پاسِ این چند سالِ سخت....
      و عشقت
      که چون پیچکی
      بر تنم پیچیده....
      سپاست میگویم !!
      باش با من !
      باش و
      بتاب برمن ...
      نازنین -مَردَم !
      ....................
      برایِ اویی که من است :)نازنین؛ مَردِ من !
      از سر انگشتانم
      عشـــــــق میچکد....
      وقتی مژگانت را
      به نوازش مینشینم..... !
      در داغیِ آفتابِ
      نیم روزِ چشمانت....
      ذوب میشوم !
      و در استوایِ دو دستت ؛
      که دور میزند
      گردنم را.....
      منجــــمد !!
      پیشانی ات ...
      کتیبه ی بختِ من است
      و شانه ات...
      مردانه....
      قتلگاهِ
      پریشانیِ زنانه ام.... !
      احاطه میکنم قامتت را...
      با کفشهایی
      بلند پاشنه ....!!!!!!
      و میبوسم
      پیشانیِ
      چروک از دردت را....
      آهِسته...آهِسته !
      تو سکوت میکنی...
      قدِ تمامِ خستگی هایت....
      و من...
      با تگرگِ احساسم
      میشکنم
      شیشه ی سکوتت را !!
      میانِ بازوانِ تو....
      امن است..
      آشفته بازارِ زندگی....!
      وقتی \"ناموست\" مینامی ام
      غرقِ در قاموست میشوم
      و مسخ...
      در آرامشی اهورایی!
      در حریمِ عشقت ؛
      به دوش میکشم
      عهدی مقدس را....!
      وقتی مردانه.....
      حفظم میکنی
      از نگاه های حریص....
      وقتی شور میزند...
      دلت...
      از شیرینیِ نگاهِ
      یک غریبه ....
      لبخندهایِ تلخت
      شیرین تر از قدیم ...
      نوشِ جان میشوند !!
      باش نازنین مَردَم !!
      باش و حساس باش
      روی احساسم !!
      میخواهم تا پابرجاست...
      دنیا...
      نام گیرم ناموست!
      و در آرامشِ کلبه یِ غیرتت ؛
      نشنوم؛
      زوزه ی گرگ های
      خیابانی را.... !!
      باش نازنین مَردَم...
      و مرا امانم ده....
      از چنگالِ حریصِ نامردان...!
      میانِ بازوانِ تو...
      میخرامم
      آرام...!
      ای که
      بیش از من...
      دلواپسِ حرمتِ عشقی... !
      به پاسِ انگشتانِ
      پینه بسته از دردت
      به پاسِ این چند سالِ سخت....
      و عشقت
      که چون پیچکی
      بر تنم پیچیده....
      سپاست میگویم !!
      باش با من !
      باش و
      بتاب برمن ...
      نازنین -مَردَم !
      ....................
      برایِ اویی که من است :)نازنین؛ مَردِ من !
      از سر انگشتانم
      عشـــــــق میچکد....
      وقتی مژگانت را
      به نوازش مینشینم..... !
      در داغیِ آفتابِ
      نیم روزِ چشمانت....
      ذوب میشوم !
      و در استوایِ دو دستت ؛
      که دور میزند
      گردنم را.....
      منجــــمد !!
      پیشانی ات ...
      کتیبه ی بختِ من است
      و شانه ات...
      مردانه....
      قتلگاهِ
      پریشانیِ زنانه ام.... !
      احاطه میکنم قامتت را...
      با کفشهایی
      بلند پاشنه ....!!!!!!
      و میبوسم
      پیشانیِ
      چروک از دردت را....
      آهِسته...آهِسته !
      تو سکوت میکنی...
      قدِ تمامِ خستگی هایت....
      و من...
      با تگرگِ احساسم
      میشکنم
      شیشه ی سکوتت را !!
      میانِ بازوانِ تو....
      امن است..
      آشفته بازارِ زندگی....!
      وقتی \"ناموست\" مینامی ام
      غرقِ در قاموست میشوم
      و مسخ...
      در آرامشی اهورایی!
      در حریمِ عشقت ؛
      به دوش میکشم
      عهدی مقدس را....!
      وقتی مردانه.....
      حفظم میکنی
      از نگاه های حریص....
      وقتی شور میزند...
      دلت...
      از شیرینیِ نگاهِ
      یک غریبه ....
      لبخندهایِ تلخت
      شیرین تر از قدیم ...
      نوشِ جان میشوند !!
      باش نازنین مَردَم !!
      باش و حساس باش
      روی احساسم !!
      میخواهم تا پابرجاست...
      دنیا...
      نام گیرم ناموست!
      و در آرامشِ کلبه یِ غیرتت ؛
      نشنوم؛
      زوزه ی گرگ های
      خیابانی را.... !!
      باش نازنین مَردَم...
      و مرا امانم ده....
      از چنگالِ حریصِ نامردان...!
      میانِ بازوانِ تو...
      میخرامم
      آرام...!
      ای که
      بیش از من...
      دلواپسِ حرمتِ عشقی... !
      به پاسِ انگشتانِ
      پینه بسته از دردت
      به پاسِ این چند سالِ سخت....
      و عشقت
      که چون پیچکی
      بر تنم پیچیده....
      سپاست میگویم !!
      باش با من !
      باش و
      بتاب برمن ...
      نازنین -مَردَم !
      ....................
      برایِ اویی که من است :)
      ۰
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2