سفره

مردان سرِ سفره هایشان خوار و کِنِفت
از دستِ منِ خائنِ خونخوارِ خِرِفت

خوردم وَ سپس دیلیت اکانت از کشور
البته گروه ها که قبلش همه لفت

گوشِ بقیه به من بدهکار نشد
چسبیده به خدمت شده بودند چه سفت!

گفتم که بمانید شما خدمتِ خلق
من رفته و در بسته و پشتش دو سه چفت

ای کاش! گلوگیر شود مالِ حرام
چون یوزِ شکاری که کُنَد حنجره، خِفت

آنگاه شود وردِ زبانِ همه شهر
دیدی که چگونه گور "شهرام" گرفت!؟

شاعر: شهرام مؤدب