مستأجر

استادبانوی فرهیخته
سرکارخانم عجم
درودها برشما
خوش آمدیدبزرگوار
حق باشماست این سروده باسایر دلنوشته هایم متفاوت است
چشم رنجه فرمودید

آلالۀ سرخ استاد بانوی ارجمند
سرکارخانم رحیم پور
درودبیکران برشما
خوش آمدید
سپاسگزار نوازش شما هستم
بزرگ منشی می فرمایید

درود برچشمۀ جوشان معرفت
استاد استکی عزیز
درودها برشما
خوش آمدید دوست خوبم

استاد ارجمند جناب حکیم بزرگوار
درودها برشما
سپاسگزار حضور گرمتان هستم
پایدارباشید دوست من

استاد مکرم جناب حاج محمدی گرانقدر
درودبرشما
سپاسگزار حضور بذل توجه شما هستم
نظر صائبتان پذیرفتنی ست
ایکاش تصحیح بایسته نیز همراه می فرمودید
مع الوصف ممنونم
البته مصرع مقطع به شرح زیر ویرایش شد
دارم امید آنکه بیاید به شام وچاشت

درود مجدد حضرت دوست
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
در مصرع (( کاین تبصره به برگ قرارنامه مینگاشت)) حرف «ر» ی دوّم در کلمه ی «قرار نامه» از وزن خارج است
در این مصرع (( یعنی که آنچه میل منست باید آن کنی)) حرف«ت» در کلمه ی «منست» از وزن خارج است . بهتر بود می فرمودید (( یعنی که باب میل مرا می زنی رقم))
مصرع دوم بیت مقطع ایرادی نداشت بلکه ایراد در مصرع نخست آن بود.چرا که ((در سینه جای ماندن او خالی است هنوز)) را به ضرورت وزن باید (( در سینه جای ماندن او خالی استَنوز)) بخوانیم .برای حذف حرف «ع» بعضی ها توجیه ناموجهی دارند . اما برای اسقاط حرف «ه» هیچگونه توجیه موجه و ناموجهی وجود ندارد . آخه با چه مجوزی ؟ می تونستید بگویید (( در سینه جای ماندن او خالی است و من ....))

جناب توحیدیعزیز درود برشما
خوشحالم زیارت مجددتان
خوش آمدید دوست دیرین

جناب انصاری گرانسنگ درودها برشما
سپاسگزار حضورتان هستم
خوش آمدید دوست خوبم

برادر عزیز جناب نوری ارجمند
درودها برشما
خوش آمدید بزرگوار

جناب دهکردی گرانقدر سلام
بسیار خوشحالم از تشریف فرمایی و زیارت مجدد تان
ایام بکام دوست گرانمایه