کشتی

خاطراتت را به ذهنم می کشاند این هوا
گریه ام میگیرد از از عطر لباست بی وفا
فال میگیرم که شاید دیدنت ممکن شود
فال می آید که زاری کن ولی بس بی صدا
من به دنبال تو هر جا که بگویی گشته ام
نیستی من گشته ام از ابتدا تا انتها
من بدون تو چه سردرگم چه ناراحت چه گم
همچو کشتی در دل دریا ولی بی ناخدا
نیستی همواره کم دارم بدون روی تو
ناقصم من بی تو مانند خبر بی مبتدا
همره از هجر تو عمری دست در دامان اوست
دیدنت را آرزو کرده ز درگاه خدا