اعتبار

درمان درد عشق نگاهی ز یار بود
هجران میان چشم و من او حصار بود
این انزوا دلیل جدایی ز روی اوست
ورنه به انزوا دل من را چه کار بود
عمرم گذار فصل زمستان شده ولی
تا ان زمان که بود کنارم بهار بود
در عشق بی غشم چو گلی بود ای دریغ
درد فراق و هجر ز او همچو خار بود
هرگز کسی ندید به دنبال ابرو
پروانه را که اتش بال اعتبار بود
با دوریش کشید به من تیغ انزوا
این نیز از قواعد این روزگار بود
من قصه ی شکارچی بی کسی که دید
در دست سرنوشت خودش هم شکار بود
امد طبیب و گفت ز اغاز این جهان
درمان درد عشق نگاهی ز یار بود