گلهای رسوبی

درود استاد عباسی‌مقدم بزرگوار!
تبریک برای آفرینش این غزل شیوا و سپاس برای اشتراک ناب آن.
_ شعر بسیار زیبایی است.
_ ارتباط عمودی و افقی عالی؛ همراه با تصویرسازی ناب و بکر که در تمام بیت‌ها این تصویرسازی‌های شاعرانه جاری است.
_سرشار از عاطفه و خیال و احساس و آرایه‌های زیبای ادبی.

*بی شما ای ماه پشت درب چوبی مانده ام
توی کوچه در مسیر پایکوبی مانده ام

_ای ماه!
استعاره‌ی مصرحه از معشوق.
_درب چوبی؛ کوچه؛ پشت درب چوبی ماندن: مراعات نظیر و مصور.

*از بلندی های بی تو سخت می ترسم ولی
چون کبوتر روی بام برف روبی مانده ام

_بیت دوم؛ مخصوصا مصراع دومش، آرایه‌ی (واج‌آرایی) دارد. (تکرار واج \\\\\'ب\\\\\' محسوس است.)
_چون کبوتر...: تشبیه
_(بام) و (کبوتر) مراعات نظیر.
بیت باز هم مصور است.

*صبح با یاد زیاد ترشرویی های تو
خلق من بد شد ولی در قید خوبی مانده ام

_واژه‌های: (یاد) و (زیاد)؛ جناس زائد (جناس ناقص افزایشی) دارند.
_این بیت، سعه‌ی صدر عاشق را می‌رساند. (خوب) و (بد)، تضاد.

*با سفر کردن به گیلان ساحل زیبای رشت
تو شمالی شدنگاهت من جنوبی مانده ام

_ در این بیت، موج تشبیه ضمنی نگاه (چشمان سبز و یا آبی معشوق) به شمال: (جنگل و دریا) را؛ همراه با نگاه گرم و جنوبی شاعر می‌بینم.
_سفر؛ شمال؛ رشت؛ جنوب: مراعات نظیر.
_بیت، منظره‌ی زیبایی را در ذهن ترسیم می‌کند.

*زیر پایم سفت اما مانده ام در باطلاق
بر سرم پارا بکوب یا نکوبی مانده ام

_این بیت نیز مصور و خیال‌انگیز است. این بیت زیبا، ضمن این‌که حیرانی و سرگشتگی شاعر را می‌رساند، گویای آن است که شاعر به طور ضمنی، خواهان توجه و التفات معشوق است.
وزن شعر روان است:
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
البته در این مصراع:
بر سرم پا را بکوب؛ یا نکوبی مانده‌ام
احساس می‌کنم اشکال تایپی رخ داده باشد‌؛ زیرا واژه‌ی (بکوب)، کمی مصراع را از وزن خارج کرده است. حس می‌کنم، (بکوبی) بوده است و (ی) آن در تایپ از قلم افتاده است.
بر سرم پا را بکوبی؛ یا نکوبی مانده‌ام (و البته هرچه از دوست رسد، نکوست.)

_ توامان: سفت بودن زیر پا؛ اما در باطلاق (باتلاق) گرفتار بودن: پارادکس‌آفرینی بسیار ناب و زیبایی است.

*تو اگر قلاب دستت را نیندازی به آب
مثل ماهی زیر گلهای رسوبی مانده ام

_واژه‌های: قلاب؛ دست؛ آب؛ ماهی؛ گل: مراعات نظیر.
_قلاب دست: ایهام. ۱_ تشبیه دست به قلاب. دستی که مانند قلاب است؛ و یا: دستی که، حالت قلاب به خود گرفته است. _در اینجا این موارد، منظور نیست.
۳_قلابی که در دست است. _که اینجا مراد هست.

_مثل ماهی... تشبیه.

_در مصراع آخر این بیت مصور و سرشار از عاطفه و خیال، (آب)، می‌تواند نمودی از توجه و مهربانی باشد و (گل‌های رسوبی)، نماد سختی‌ها و نیز بی‌توجهی معشوق نسبت به عاشق.
و چه سخت است؛ حال و روز ماهی‌ای که: به جای شناور شدن در آب (محبت)، میان گل‌ها؛ آن هم گل‌هایی رسوبی، گرفتار باشد.

آوای دلتان دریایی؛ از جنس جنوبی و شمالی آن!

بی شما ای ماه پشت درب چوبی مانده ام..
توی کوچه در مسیر پایکوبی مانده ام..

این روز ها یا غزل های زیبا کمند یا ما چشم بصیرت نداریم و پیدا نمیکنیم.
از این جهت است که اگر وقتی چشم به روی ماه چنین اشعاری باز میشود باید حق مطلب را ادا کرد.
اول از همه تبریک عرض میکنم به شاعر اثر بخاطر شعر گرافیکی و پر تصویری که خلق کرده است.
اصولا خلق تصویر در اثر ادبی،در راستای عنصر خیال میکوشد تا شعر را از روزنامه واری دربیاورد و در واقع یکی از بیان کنندگان این است که نظم یا شعر؟
مسلما هر شعری نظم هست ولی هر نظمی شعر نیست؛که البته این نظر شخصی بنده است و در ابراز سلیقه عرض میکنم،شاید عزیزانی باشند که بگویند نه هر نظمی شعر است و نه هر شعری نظم؛که گویا در نگاه اول این جمله ی دوم منطقی تر باشد.
مطلع یک اثر را باید مثل پازل طوری چید که خسته ترین مخاطب هم پای شعر بماند،یعنی اتفاق؛اتفاق بیفتد.
این حرف ها تکرار مکررات است؛همیشه گفته اند مطلحعباید خوب باشد اما خیلی کم راهکاری در این راستا ارائه شده است.
یک مطلع نیک باید مثل یک شعر نیک ویژگی های چند گانه ی حادثه ای به نام شعر را داشته باشد و صدالبته شاعر هم توجه کند،که شعر را باید یکدست بنویسد.مطلع خوب غزل بد یا برعکس مخاطب را مایوس میکند.
در این اثر مطلع آغازیست که شاید اتفاق ذ شگرفی را رقم نزده باشد اما در یکدست کردن شعر نقش به سزایی داشته اشت و قابل تحسین است.
در گل های رسوبی،شاید ایراد فنی به چشم نخورد؛وزن کامل و درست،جمله بندی های بی نقص عواملی هستند که نشان میدهند این غزل غزل موفقی بوده است.
اما شاید کمی در ارتباظات عمودی شعر میشد حساسیت بیشتری بخرج داد هرچند به نظر می رسد ارتباطات عمودی فدای ارتباطات افقی اثر شدند. البته این اتفاق جز در یکی دو بیت مشاهده نمیشود.
مقطع کار هم فوق العاده بود به نظر بنده میشد حتی به صورت تک بیت هم آن را در جایی به معرض دید گذاشت.
در مجموع گل های رسوبی شعری بود پر از آرایه های رنگارنگ که شاید کنتراست بیت ماقبل آخر گل سر سبد آن باشد.
لذت وافر بردم
ممنونم.
/
ابوالفضل رمضانی
1397/4/10

درود شاعر گرانقدر
زیبا و دلنشین بود. دوستان تقریبا تمامی نکات رو به زیبایی گفتند، فقط اینکه شهر رشت ساحل نداره. هر چند که بیشتر هموطنان به استان گیلان و گاهاً به همه استانهای شمالی، به اشتباه رشت می گویند.
بسیار لذت بردم.
منصور باشید