با ترانه

باز باران ،با ترانه... با نوایی عاشقانه... می چکد از ابر زخمی بر سکوتی بی کرانه پاک میگردد وجودم، مثه غسلی ،جاودانه! ساده می گردد نگاهم، مهربان و خالصانه، تو نشستی پشت شیشه! در سکوت محض خانه، بر بخار روی شیشه ، می نویسی صادقانه دوستت دارم ولیکن دشمنت گشته زمانه گریه کردم زیر باران اشک هایم شد روانه گریه هایم را ندیدی! زیر باران،بی بهانه! شست باران غصه ها را! مُرد،کابوس شبانه.... یکه و تنها نشستم چشم من بر خاک دانه.... زیر خاک آرام،آرام سر بر آورده،جوانه ناگهان در اوج قلبم میکشد آتش زمانه بوی باران ،عطر گلها طعم خوب هندوانه می دوم در زیر باران مثه یک رود، روانه می دوم ،تا اوج آخر... می دوم تا بوی خانه..... "شیوا قناد"🌹🌹🌹