نمیدانم چرا

سلام دوست عزیز به شعرناب خوش امدید مقدمتان گلباران

از خیال و خواب بیزارم نمی دانم چرا
تا سحر هر لحظه بیدارم نمی دانم چرا
یا غم تو در وجودم هست یا بخت سیه
مثل ابر درد می بارم نمی دانم چرا
راه محنت بست بر من دیدگان ناز تو
لیک از چشم تو بیمارم نمی دانم چرا
کوهی از ناگفتنی ها مانده کنج سینه ام
گم شده رشته ز گفتارم نمی دانم چرا
خود به دست خود نوشتم خاطرات عمر را
نیست خطی روی دیوارم نمی دانم چرا
می کشم آهی ز تکرار خطوط زندگی
خسته از این آه و تکرارم نمی دانم چرا
در میان این همه ریز و درشت روزگار
چون متاع سرد بازارم نمی دانم چرا
من به حسرت عادت دیرینه ای دارم ولی
زرد گشته رنگ رخسارم نمی دانم چرا
بس که می خوردم دگر ساقی ز من بیزار شد
باز هم هشیار هشیارم نمی دانم چرا
گر خوشی را در میان دایره قسمت کنند
من برون از خط پرگارم نمی دانم چرا
دوره گرد روزگار از دور می آید و من
غصه هایش را خریدارم نمی دانم چرا
روی گل را نیست کاری با من بشکسته دل
چون به سان بوته ی خارم نمی دانم چرا
چرخ من بشکسته اما چرخ گردون می کند
صدهزاران فتنه در کارم نمی دانم چرا
در نبرد حسرت و اندوه و درد و دلهره
می دهد فکر تو آزارم نمی دانم چرا
پای رفتن نیست هردم قصد رفتن می کنم
مانده از این راه دشوارم نمی دانم چرا
هرچه بر من داد این دنیا به جز محنت نبود
باز هم از غم طلب دارم نمی دانم چرا


سلام شاعرارجمند
به شعرناب خوش آمدید

سلام
خوش آمدید به جمع ما

سلام و درود شاعر بزرگوار.
به محفل ادبی شعر ناب خوش آمدید.
سروده ای زیبا و نابی از شما خواندم.
شروع قدرتمندانه ای داشتید
قلمتان همواره سبز و پرتوان باد

درود شاعربزرگوار ...قلمتان مانا

سلام و عرض ادب جناب حبیب وند
سپاس از اشتراک این اثر زیبا
زنده باشید
عزت زیاد
⚘⚘⚘

درود دوست گرامی عزیز
سروده ی زیبایی خواندم از شما
کسب فیض وافر شد سپاس از شما از این سروده ی زیبا