رویا بافی

اصلا هیچگاه شد پای دیوار کاج ها 
که تابش آفتاب به شدت می بارد ،
در "سبزه زاری وسیع "
که چشم اندازی  در نظاره ء پرعشق یار است، 
 و آنجا که آهوی دلفریب چشمانت در سبزه وار چشمانم  جست میزند ،
دویدن بیاغازی؟؟؟
شگفتا!
رقص برگ ها در باد بهاری، چه نت گیتار عاشقانه ایی می نوازد…
بوسه هابرتن سرخ گلهای دشت می کارد و جانی دوباره می گیرم 
از این پرشور و آشوب…
و در زیر این نوازش های باران عشق
و طنین خوش اهنگ ترین آوازها،
بر روح سرد من ،چه می نوازد‍…
و من…
همانقدر،پرهیاهو تورا هنوز دوستت میدارم…
سمیه_براتی