قاب شکسته

سلام و درود استاد پارکی عزیز و گرامی ... به عنوان مدیر و موسس سایت ادبی شعرناب اگر به عهده و دست من بود وضعیت انتشار و به روز کردن اثار عزیزان شاید به جرئت بگم ۹۹ درصد اثار عزیزان را منتشر می کردم چرا که بالقوه مدافع ازادی بیان هستم بخصوص (در حیطه ادب و اخلاق و بدون نیرنگ و تخریب افکار و توهین به مذاهب و اقوام و...) اما چه کنم که نمی شود باور کنید مدتی قبل به خاطر همین عملکردم سه ماه سایت فیلتر شد!
در نهایت از صفحه خوبتان می اموزم و برای سلامتیتان دعا می کنم

سلام جناب پارکی
اشعار زیبایی از شما خوندم
درود بر شما

درود استاد عزیزوبزرگوارم
بسیارعالیییییی مثل همیشه

کاش از پرتاب سنگها
پایه های محگمی می ساختی
تا اخلاقیات جایگزین اسلحه شوند...
..

درود استاد

سپاس از اشتراک شعرتان و سپاس ویژه از نقد آموزنده تان!

مانا باشید


سلام

سلام وعرض ادب

بسیار عالی بود بزرگوار...........
بالحصه ی خودم ...این قسمت را جدا کردم

((مثل چند ضلعی نا منظم
که به گوشه ای پرت شده
گوشه اي ازم،چرت ناله می زند
زاویه ای تند می تپد
گوشه ای ديگر،گشاد و توخالی
بقیه گوشه هایم ، گوشه گیرند))

فوق العاده بود

استاد پارکی عزیز...سلام ودرود...
خوش حالم که در این صفحه از شما می آموزم...
برایتان آرزوی سلامتی دارم..🌹🌹🌹

ادامه ی نگاهت آنقدر به درهای بسته که درهای باز هم پنهان میشوند
بسیار زیبا سرودید

سلام حضور استاد پارکی
سلامت و موفق باشید

خوب می دانی
با چشمهایت دیدم
باگوشت شنیدم
اما با زبانت! گفتارم عقیم ماند،
مثل کردارت
بسیار شنیده ام
بگو:
چگونه
از وحدت جنگل
کور بارید
چرا؟ / خزر به خون نشست ! با هوش ،نخبه ،آی کیو. . .
حالا گیرم
با دایره ی عشق
از آینه گذشتی
بگو : با چه شعاعی. . . .

چقدر شما خوبید.

وسوسه میشم سپید امتحان کنم.
سلام استاد

استاد نیک اندیش و نیک سرشت حضرت دوست
جناب پارکی گرامی وبزرگوار درود برشما
بهره می برم از گلشن ادبستان حضرتتان
کلکت همواره نویسا و گوهر افشان باد

لبریز بود از احساس
چقدر زیبا زشتی ها را قلمتان نوشت، آنقدر عمیق که میشود بغض کرد با بغض هایش، حتی میشود شکست از شکستگی قاب عکس شعرتان،
حاوی کلمه هایی که تفسیرشان حتی از شعرتان بلند تر میشد، از رفیق اف تا شعاع دایره عشق
و لبریز از احساس کرد من را
قلمتان
درود بر شما

بگو:
آیا؟
تو حقیقت آشکار منی
کسی اینجا نیست
دیوار!
دیوار بتُنی موش ندارد
پنجره. . .!؟ راه راه شلوارم !؟
نترس!
نه حس پریدن دارم و نه غیرت رفتن

سلام و عرض ادب استاد پارکی بزرگوار
به به
عالی بود
سپیدی ژرف و پرمغز
پیروز باشید و در اوج
*********************
در یک قدمی پایان
به سوی تو می آیم
ولی نمی دانم که این
بازگشتیست به رنگ آغاز
یا آغازی به نبض بازگشت
هرچه که هست
باز می گردم که با تو آغاز شوم

تقدیم به شعر زیبایتان

درودها جناب پارکی

قلمتان ماندگار و شکوفا

درودهااااااا استاد بزرگوارم
بی نهایت عالی

کاش دیر تر می رفتی
یا من زودترمی آمدم
حالا هم خیالی نیست
با فتو شاب
بر گونه ام
می چسبانم ،لبهایت را
تو هم خواستی-
سبیل استالین،تفنگ چه،حتی پیشوند و پسوند نامت را
به رفیق اُف ! پیوند بزن ....

عالی و قابل تامل

سلام جناب پارکی عزیز
قشنگ و مختص قلم شما
درودتان گرانقدر

تلخ زیبایی است.

درودتان بزرگوار 🌺🌺🌺

سلام و درود بر استاد زیبانویس مهربان
بسیار عالیست

این بار صحبت پس از هشت سال از عمر این شعر با نگاهی منتقدانه به اثر خود نظر افکنده به امید قضاوت عزیزان.
شاعر مرد جوانی ست در اناقی که با قاب شکسته ی پدر مزین شده پدری که نگاهی چپگرایانه که به زور اسلحه می خواهد نظرات خود و یارانش را پیش ببرد . سراینده احتمالا دانشجوی فلسفه و در حال خوانش خدایان اسطوره ای یونان است که حالت مستی از می الست به اودست می دهد و پدر را به نوعی محاکمه می کند. لازم به یاد آوری ست بخشهایی از این سروده حذف یا جابجا شده و همین دستکاری هاسطح کیفی شعر را پایین آورده است...
میهمان شعر و صحبت غرق در سیال شاعرانگی کوشش میکنم فرازهای برجسته ی اثر را بعد از هشت سال به قضاوت انصاف چنانکه هست ببینم.در این راستا رئوس بایای سروده و سهم هرکدام را در اثر بی که مدعی چینش اولویت بندی شده یا اصولن اعتبار کارشناسی نظر باشم عرض میکنم .آنچه در این کامنت بیش از هر چیز مد نظر است پرداختن به ویژگیهایست که در فقر و غنای شعری اثر موثرند اما بازخوانی شعر بخصوص از نگاه روانشناسی مقوله ی دیگریست که عنایت به ظرفیت و استحقاق شعر انرا لازم می نمایاند
فضا سازی
سهم فاکتور فضا سازی در سروده ی نسبتن طویل(قاب شکسته) بهتر و بیشتر از هر عامل دیگری مشهود است. تحت عارضه ی شیدایی که ملهم ازکشف و شهود لحظه ی زایش بر هنرمند مستولی می شود ضمیر ناخود اگاه شاعر از اختیار اندیشه خارج و دل به راهبرد دل می دهد. دل که بر مسند امر نشست ادراک دلی فضای حوادث و روایات را رقم می زند و چنین می شود که در خلال مضمون و بفاصله زمانی اندک روحیه ی حاکم بر راوی استحاله شده و از شادخواری ابتدای شعر به حال کف کرده بدل و مجددن به کرختی و سکون می گراید و پارادوکسهای معنایی شکل میگیرد که یک نگاه تیز و روانشناسانه بهتر انرا می شکافد. با وجودی که سطور و گزاره های فضا ساز علاوه بر نقش وصف محیط معنوی اثر در واقع بخشی از مضمونند و از نیت غایی راوی حکایت دارند اما باز هم زیادند و قسمت اعظم شعر را در بر گرفته اند

2
تصویر سازی
پاره های تصویر ساز عطف به اینکه فضای سروده سرشار از عواطف انسانی است و محور موثر انتقال منظور بوسیله ی احساس صورت می گیرد کم اما موثر ند تصاویر محسوس و نقوش زنده اگر چه به نسبت طول شعر و کانال تبادل پیام کمند اما هرجا قرار است تصویری ساخته شود بخوبی در ذهن فعال مخاطب بازسازی و به وضوح نمایش داده می شوند مثل :
< زیر پلکات ، چه پنهان داری/بده دستمالی /
از اطلس زرد/ پاک کنم /خستگی از چشمانت>
قطرات زلال اشک زیر چشمان اندوهگین مخاطب خیال راوی اشکارا می غلطند اگر چه ساخت این تصویر به قیمت کاهش سهم شاعرانگی ان تمام شده و واژه ها غیر از مفهوم مصطلح خود چیزی را باز نمی گویند اما بلافاصله سطوری می ایند که علاوه بر تصویر سهمی از صناعات شعری دارند.
3
ارجاع
اوایل و اواخر سروده با ارجاع بیرونی شکل می گیرد (هرمس- مسیح –یهودا- گاو خدایان- سگ صادق ((سگ ولگرد اثر صادق هدایت))- فتو شاپ- سبیل استالین- خضر- کافه نادری- دشتی ((علی دشتی ))-کسروی- روئین((اسفندیار روئین تن))-رستم-بهمن)از هرمس که در کودکی گاوان خدای آپولو را می کشت تا از روده هایشان چنگ بسازد و بر تارش انگشت ساید تا ساز دل راوی کوک شود و در بیخودی شهود ادامه ی نگاه "تو" را زل زند تا گم گشتگی سگ ولگرد صادق هدایت که در حیرت رهایی با شاعر واله به وحدت برسد. از استمداد راوی از فتو شاپ بعنوان نمادی از صحنه سازی دانش نو برای پوشش عواطف بر زمین مانده ی شاعر که تصویر پوچ بوسه ی عقده شده ای را چنان بسازد که تنها مصرف تظاهر دارد تا اشاره به سمبلهای نزاع تاریخی فقر و غنا که در انگ و لوگوی سبیل استالین و تفنگ چه گوارا انتصاب خود را به طبقه ی ایزوله ی کارگر محقق سازد.و این تمنای دیرینه ی عدالت خواهی را به دیدگاه سوشیانت ساز و خضر پرور آیین متصل کند. و باز در کنف حمایت ائتلافی از ناسیونالیزم افراطی ...و باستان گرایی فخر امیز... و در امتداد این نگاه متمایل به شویینیسم طرحی از حماسه ی ملی وطن سندی بر ثبت این پرونده ی باتارد می گردد. علیرغم مسیر منطقی ارجاعات بیرونی وجوشش میل سرکش شاعرانه در استخدام نشانه های خارج از متن می توان گفت که چون روال شعر بر مضمونی درونگرا و تا حدودی رئال بنا شده است حضور عناصر نمادین بیرونی منجر به گسست مقطعی رابطه ی میل شعر طلب مخاطب با پاره هایی از سروده می شود و مضاف بر ان چون ارجاعات نقش تمثیل دارند و بحد کافی در روایت شرکت ندارند بعبارت دیگر در مضمون هضم نشده اند بنوعی سرباره تلقی می شوند

4
صور خیال
به نسبت طول شعر سهم این عنصر لطیف کافی می نماید زیرا اگر چه تعداد گزاره های (صرفن مخیل) زیاد نیست اما چون فاکتور تخیل در آحاد بندها بنوعی شرکت دارد که در بدنه ی آنها حل شده و اینجا و انجای اندام شعر با خیالپردازی شاعرانه عجین است میتوان پذیرفت که مصالح خیال در سازه ی سروده قابل قبولند.
اندیشه
عنصر اندیشه را از دو نگاه تقریبن متفاوت میتوان پی گرفت : 1- سهمی از تفکر در بطن شعر که به ان مسیر منطقی میدهد بعبارت دیگر بعنوان طرحی برای بنای فکری نو یا بازسازی یک اندیشه ی قدیمی که در سروده نیست و نمیتوان شعر را پیشنهادی تلقی کرد که منجر به سلیقه سازی مخاطب می شود 2- رقمی از اندیشه ورزی که توسط شاعر ارئه می شود تا مخاطب ناچار شود قسمتی از اندیشه ی خود را برای کدگشایی و کشف رمز ان بکار گیرد این بخش از حضور فکر را نمیتوان انکار کرد اما با توجه به طیفی از مخاطبان که طرف تخاطبه ی سروده هستند بنظر می رسد کافی نیست.
زبان شعر
آمیخته ای از زبان روز و کلمات اشنای کهنه تر است. طبیعی است که بسته به سلیقه ی خواننده ی شعر این معیار در تلورانس وسیعی قابل ارزیابی است بدین معنا که با تلقی مخاطب از زبان روز و واژه های قدیمی تر این سهم متغیر می شود. مطمئنن این زبان برای برخی از مخاطبان حتا به آرکائیک نزدیک است و جواز عرضه نمی یابد . علاوه بر نگاه از زاویه ی قدمت و به روز بودن موتیفهای مصرفی شعر زبان اثر را ساختمند و هنجار گرا و فارغ از شکست و بستهای معمول در شعر آوانگارد میبینم
5
ترکیبات بدیع
خوابی کفنی-حاشیه ی صدا- کلاف زخمها-دردت به جان- می رویم از چشمهایت- هیولای ماه-چرت ناله-اجزا متواری- و امثال اینها ترکیباتی هستند که در سروده بکار رفته اند .نمیتوان انها را در حد درخشانی دید و اصولن رویکرد سروده ترکیب گرا و حتا گزاره مدار نیست اگر هم جایی در بلندای شعر ترکیبی ابداع شده است یقینن به منظور نمایش توانایی در صرف ساخت ان نیست بلکه قصد خوش نشینی و تبادر مفهوم و کمک به کلیت کار در میان است.
هنوز فاکتورها و عناصر دیگری برای رهگیری و نقد وجود دارد اما بخاطر درجه ی اهمیت و طول کامنت بهتر است از خیرش بگذرم
و فرمان را به دست حوصله ی مخاطبان بسپارم...
زیر پلکات ، چه پنهان داری/بده دستمالی /از اطلس زرد/ پاک کنم /خستگی از چشمانت
زیر پلکانت خستگی، تنها نبود. درد بود. تنهایی بود. چشمانت محمل خستگی و درد و تنهایی بود و با هیچ قاب دستمالی پاک نمی شود

به بی کسی ات سوگند
سوگند میخوری به تنها داشته ام؟

دراحاطه ی دیوار / کلاف کلاف زخمها /پیله بسته /دردت به جان،سنگینی می کند/
بغضم می لرزدبر شانه ها/ - سردو خسته، می خواهم/پرشوم از بوی بغلت/دستانت را چفت می کنی؟/
در هر زندانی که باشی با آزادی تنها یک پنجره فاصله داری. سیاه ترین زندان هم که باشی باز هم آزادی راه پنجره را می داند

نه حس پریدن دارم و نه غیرت رفتن
نه غیرت مردن و نه حس زنده بودن

ای لعنت به استبداد
ای لعنت به استبداد

/مثل چند ضلعی نا منظم/که به گوشه ای/ پرت شده/گوشه ایم،چرت ناله می زند/
زاویه ای تند می تپد/گوشه ای،گشاد و توخالی/ بقیه گوشه هایم ، گوشه گیرند/
جمع اضدادم،گرفتار اضلاع متنافر/-
و این زیباترین بخش سرودهات بود. ما جمع اضدادیم همچون چند ضلعی نامنتظم. برخی زوایا تند و برخی باز و گشاد. و اضلاعی متنافر که هیچ گاه به هم نمیرسند. این چند ضلعی را هر گوشه بیاندازی ناآرام است. هرجا که بخواهی جایش کنی، لگد می زند. تمام اضداد را جمع کرده در خود "چند ضلعی نا منتظم"
ما نا منظمیم. ما شکل نمی گیریم و این جرم نا بخشودنی ماست...

در مورد کلیت شعر که تمی واضحا سیاسی دارد باید بگویم که چند نقطه قوت داد و چند نقطه ضعف. نقتط قوتش موجز بودن جملات و از آن بالاتر استفاده از ترکیبات جدید است. ارجاعات برون متنی کار، به خودی خود ضعف یا قوت نیست. در کار خوب نشسته که خوبش ساخته
اما کار به درازا کشیده. هیچ سعی نکردی که خودت را و زبانت را کنترل کنی. اطناب بزرگترین ضعف کار است.
از لحاظ محتوایی هم ارجاعات متعدد به اندیشه چپ (سبیل استالین و تفنگ چه و ... ) در کار مشهود است. شخصا با اندیشه سیاسی چپ، به شدت ناسازگارم. البته با معنای فلسفی و اقتصادی آن چنین تضادی ندارم. اما آن را دارای کارکرد در شرایط فعلی نمی دانم.

سلام
استاد عزیز
بسیار ممنون که منتشر کردید و ما لذت بردیم

آخ
پدر !
به نظرم
که جوانتر از من می نمایی
و قاب عکس ت
شکسته تر از هر دوی ما

درود استاد عزیز
بسیار زیباست

موفق باشید

سلام و عرض ادب...
بهترین منتقد برای یک اثر،خود مولف است.به همین دلیل است که یک اثر هنری در طول زمان بارها توسط صاحب اثرسیلق میخورد و چکش کاری میشود تا در نهایت فرخنده اثری نیک هم به جهت ظاهر و هم به جهت باطن پدید آید.
یک اثر قابل نقد را می شود از چندین زاویه مورد تحلیل قرار داد.
چه از سویه های رگه های فلسفی یک اثر و چه از نظر فن بیان،مکاتب،صورخیال و یا حتی به جهت هرمونوتیک و همین طور گرایش سیاسی یک اثر.
که همه و همه فقط در نوشته ای قابل بررسی است که قابل باشد،درست مثل همین اثر.
گرنه باقی اوقات آب در هاون کوبیدن است و زنجیر بر لبان منتقد گزیده تر.
از جمله ی نیکی های این اثر شگرف می توان یه چند پهلو بودن این اثر اشاره کرد که به خوبی در بعضی قسمت ها به اوج می رسد و رگه های فکری خالق را به نمایش می گذارد.
این اثر را عصیانی دیدم در خروش و جوششی منطق گرا در عین حال دست به عصاوارانه
شاعر حرکت به سوی رادیکال ها را نکوهیده قلمداد می کند و همین طور در دیدگاه عزیزان هم نقد درخوری بر گرایش تفکر چپ نوشته شد و به سوی عصیانی بر انترناسیونالیسم گام ها فرا رفت،ولی اینکه آیا میشود با چند سطری این دیدگاه را به نقد کشید یا خیر خود بحثی سوای ماجرا دارد و فرصتی مسبوط می طلبد،ولی باید توجه داشت که در برهه ای از زمان در اجتماعات انسانی تفکری خاص مورد پسند است و اتفاقا راهگشا نیز خواهد بود و همین هاست که صفحه صفحه ی تاریخ را پر بار و گران بار کرده است.
اما چیزی که تاریخ نشان داده مربهن و آشکار است.
در این اثر فاخر یکی از قسمت هایی که بسیار دوست داشتم این قسمت است:

می دانستی !
در این دیار
هوشمندان ، شیشه به رگ می زنند
**
و همین یک جمله خودش کافیست تا مخاطب را تلنگری بزند...و بیغوله های فکری را به خوبی به تصویر کشد.
چه می توان گفت در برابر چنین اثر زیبایی جز تحیسین..
اما از آنجا که ما همه هنرش را گفتیم و هنوز هم البته مانده است و ورق ورق حرف لازم دارد بگذارید عیبش را هم کنار نیندازیم...
همان طور که خود شاعر به عنوان. منتقد بیان می دارد،ابطالو روده درازی مهمترین ضعف این اثر فاخر بشمار می رود،اما بگذارید یکی را هم بنده رویش بگذارم.
مگر نه این است که مخلطب یک اثر هنری عوام هستند؟
پس خیلی از پیچیدگی در این اثر گاهن تفکر را بر انسان سخت میکند و ذهن را درگرو میکرد اما دریغ از برداشت درخوری...
شاعر باید توجه داشته باشد که اثر را برای خود نمیسراید و باید معتقد به مرگ مولف باشد.(البته این ها سلیقه ی بنده است) ممکن است عزیزان قبول نداشته باشند و این مورد احترام و تعزیت بنده است.
استاد صحبت پارکی گرانهر،بسرایید به شادی و نیکی تا همیشه
یاعلی مدد
پاینده باشید

سلام و عرض ادب استاد بزرگوار
این اثرتان هم مانند دیگر اشعارتان ژرف و پر مایه است.و می توان در باره ی آن،زیبایی،هایش،ریشه های جامعه شناسی،روانشناسی،فلسفی و مکاتب هنری،چندین صفحه نگاشت.واقعا خصوصیت یک آفرینش ادبی همین پتانسیل شرح و بسط معناست.
شعر ژرف ریشه هایش علاوه بر احساس در شاخه های مختلف علوم انسانیست.البته این جهت دهی و نیل به هدف هم ناخود آگاه و بدون تلاش صورت می گیرد.چون این معلومات در ناخودآگاه سراینده نخادینه شده است و احتیاجی به تحمیل آن نیست،چرا که خودشان وارد اثر می شوند.
شعر زیبای شما هم مانند تمام آثار فاخر از این دست کاملا ریشه در ناخودآگاه سیال و عمیقتان دارد.
حقا که زیبا،چندوجهی و پربارست.
نقد های خودتان و عزیزان را خواندم و استفاده بردم.
از ایشان و شما سپاسگزارم.
چله پر شد
به شاد خواری
سر می کشم
خون مسیح و خیانت یهودا را
تاهرمس گونه
ازگاو خدایان
کوک شود، چنگ دل

یکی از زیباترین های این اثر که مخاطب را به دنیای شعرتان وارد می کند این قسمت است.
بسیاری از تلمیح ها در جایی که باید باشند نشسته اند و توید شعری پر جوش را می دهند...اشاره به وقایع تاریخی،سنن و اسطوره ها و ملبس کردن آن در تصاویری جدید است و مصداق التقاط گرایی پست مدرن.همین تاثیر پذیریست که مخاطب را به فکر وا می دارد و چه بسا بتوان با یک عبارت کوتاه معنی چند سطر را تلخیص نمود.
مثل:خون مسیح و خیانت یهودا را
یک جمله ی پارادوکسیکال و جالب! می توان آن را باز گو کننده ی تضادهای دنیای فکری سراینده که بازتابی از بیرون است،دانست.
تاهرمس گونه
ازگاو خدایان
شخصاً به اسطوره های ملل مختلف خیلی علاقه مندم.همچنین داستانهای اساطیری تالکین و موسیقی ژانر Epic .
هرمس پیام آور المپ بود.یعنی یکی از خدایان المپ که دستورات زئوس خدای خدایان را به زمینیان و دیگر خدایان ابلاغ می کرد.
استفاده از صفت"هرمس گونه" گویای یک نوع ابلاغ نیمه شهودی است.آگاهی ای که شاید علاوه بر عقل و منطق ریشه در وجه متافیزیکی انسان هم داشته باشد.

شک ندارم
سوگنامه ی روئین تن و تهمتن را
برای عقل کل!
بهمن ! خواهد خواند. . . .
قار قارش را می شنوی ؟
وقت اش رسیده
ذهن ات خالی شود
از قالب ایدئولوگ ها
وتن ت از قاب
یکی دیگر از بندهای زیبا و ژرف این سروده که باز هم التقاط گرایی پست مدرن در آن وجود دارد.این قسمت است.
تهمتن و رویین(رستم و اسفندیار)نزاعی که نمی توان گفت چخه کسی در آن مقصراست.نبرد دو ابر قهرمان که هر کدام به طریقی در راهشان ثابت قدمند و لایق پیروزی....و همین طور ایهام واژه ی بهمن هم بسیار زیبا بود.اگر در تناسب با سایر لغات باشد منظور همان پسر اسفندیارست که تنها باز مانده ی نسل پدرش بود و در آخر پادشاه شد و...
بسیار لذت بردم از باز خوانی این شعر زیبا
سعی کردم که در حد وسع چند بندی را واکاوی کنم و از تکرار مکررات بپرهیزم.امید که موفق بوده باشم.
پوزش می طلبم.
قلم زیبایتان همیشه نویسا استاد عزیز و بزرگوار

درودبراستادپارکی عزیزوبزرگوار بسیارپر معنی وژرف
وزیبا بود شعرتان لذت بردم احسنت برشما

درود بر شما استاد گرانقدر
احسنت بسیار عالی و پر محتوا

درود استاد پارکی
این اثر زیبا را خواندم لذت فراوان
بردم و بهره مند شدم درود بر شما
سلام .......

حسين زرتاب
۲ دقیقه پیش
سلام و سپاس
شعری عالی و البته کمی پیچیده
می شود با نظر رمضانی عزیز تا اندازه ای موافق بود
شعر های چند پهلو شاید کمتر پیام مشخصی داشته باشند
اما بی شک ماندگارتر هستند و می شود چند بار آنها را خواند
و با هر بار خواندن فقط کمی متوجه شد
دژاکه عزیز تعبیری از بهمن داشت که از نظر من کامل نبود
چرا که بهمن علاوه بر آنچه دژاکه عزیز بیان کرده است
اشاره ای هم به بهمن امروزی دارد
بهمنی سپید که گاه ذوب می شود و غرق می سازد
گاه می غلطد و در نهایت ویرانی زندگی را از نو خواهد ساخت
شاید در تعریف شعر ناب بتوان از شعری سخن گفت که هم موقعیت زمان و مکان را در نظر داشته باشد و هم از افکار انسانی فراملیتی غافل نباشد

در پایان ممنون از حسی که با ما به اشتراک گذاشته اید

سلام و درود عزیز فرهیخته
بهرمند شدم از خوانش سروده شما
نیاز به بازخوانی و تامل دارد
امید وارم که کماکان در تمام مراحل موفق و موید و محفوظ باشید

درود بر استاد ژرف اندیش و نیکوسگال جناب پارکی

بسیار خردمندانه و شایسته ی ستایش
دستمریزاد
سپاس

درود بر شما جناب پارکی
برقرار و پیروز باشید⚘🌹⚘🌹⚘

سلام و ارادت
بسیار بسیار زیبا
پیروز باشید

سلام ساعر بزرگوار لطافت و ژرفی اندیشهٔ شما را میستایم سپاس

سلام و درود به استاد بزگوار جناب پارکی گرانقدر
اموختم و لذت بردم از افرینش اثری ناب و شعری به واقع زیبا و تاثیرگزار همچنین نقد اموزنده تان
درودها تقدیم شما و روح عالی رتبه و احساس لطیف و سرشار از مهرتان
پاینده باشید 🌷🌸🌹🌸🌷🌹🌸🌷🌹🌸🌷

هر چقدر از این شعر زیبا بیآموزم باز هم جا دارد.....