عاشقان

سیـگارهــا کشیــدم ، دردی دوا نکـــردند
آهنــگ هــا شنیــدم ، غمهـا رهـــا نکــردند
.
در کوههـا دویــدم ، تــا آسمـــان رسیــدم
پژواک هـای شــادی ، دل را صــدا نکـردند
.
گویـی تمــامِ  عالــم ، قهــرنـد  بــا  نگاهــم
این جمعِ خودپرستان ، ترس از خدا نکردند
.
بر هر دری زدم مــن ، با نـالـه های بسیـار
رمّـــال هــای دنیـــا ، رفــعِ بـــلا نکــردند
.
ساقی بیار جامی ، در مـکتـبِ وصـالـش
مستان و عاشقان را ، از غم جدا نکردند
.
علیرضا  آرین مهر