شاه دل

بیا      کاتب    از    رمز     کارم   نویس                         
                                                     که    گر   من ضعیفم     پناهم    قویست
بیا     فاش    گویم     برایت    که   کیست    
                                                     که    پشت    و   پناه   فقیران    غنیست
که   با  یاد  او  ،  سنگ  ره،  دانه   ایست            
                                                     به    کویش     دلم   کفتر       خانگیست
بسان      دژی     سرپناهم        شهیست     
                                                     دلم  بسته   بر    دست    شاهم   علیست