هنگامه عشق

من به هنگامه ي ديدار رُخَت جان دادم
جان نه تنها ، كه به راهت سر و سامان دادم
خوش سخن بودي و شيرين لب و شيرين حركات
اين چنين بود كه دل را به تو ارزان دادم
گر چه شد در نظرت پَست و مُحقّر دل من
باز او را به وفاي به تو فرمان دادم
كاش مي سوخت به حال دل من حال دلت
لحظه اي را كه به دل نيزه ي بُرّان دادم
تا كه هر عشوه ي تو چَشمِ تَرم را مي شست
من به هنگامه ي ديدار رخت جان دادم

رعنا ترکمانیان افشار متخلص به رها