چون پنجه ي آفتاب

با سلام/ اين غزل تقديم به شاعره توانمند  دوست خوبمان سركار خانم آرمینه كاظمي سنگدهي

اميد كه هميشه شاد و تندرست باشد.

گل بودي و نو بهار آوردتو را

اسفند به ياد گار  آوردتو را

پيچيد نسيم لاي پيراهن تو

از غنچه ي بي قرار آورد تو را

انبوه سياه زلف بر دوش افكند

بر برف، بنفشه زار آورد تو را

گلها پي  هم در اين هوس روييدند

پس طالب بي شمار آورد تو را

در چشم  جهان قوي سپيدي رقصيد

هر  قاصدكي سوار، آورد تو را

 بر سنگدهي تضاد زيبا  بخشيد

 چون نرمي پنبه زار آورد تو را

دو بوسه فرستاد  خدا بر لب عشق

صبح از پي آن ببار آورد  تو را

اسپند    به آتش لبت جان بخشيد

خالي شد و بس وقار آورد تو را

از ذوق تماشاي تو آيينه شكست

تك بودي و صد هزار آورد تو را!

چون پنجه ي آفتاب  مي ماني و صبح

از سينه ي شام تار آورد تو را

آغوش  جهان به خويش خواهد باليد

زان روز كه در كنار آورد تو را

بر دفتر شعر ناب چون بيت وزين

با رغبت و افتخار آورد تو را