نگاه ها

خط های دفتر!
 ای کاش بار کلام را می دانستید .
 ای کاش
همگی نخ هایی شوید 
و ببافید رویایی از جنس کلمات
 بِشَوید پیراهنی دلتنگِ
  کودکی
 بازیگوش
 که هرگاه به آسمان شب خیره شود
 برای او داستان بگویید 
بگویید این ستاره ها رفته اند
 از صحنه ی روزگار...
 آنها از خجالت رویاهایت محو شده اند
 بگویید شب ها پرواز کند 
و برود بالای ابر .
بنشیند بر خورشید سوزان و تابان
 آنچنانی که هر کسی او را نبیند 
بگویند  این نور  از آنِ تو است
 آنچنان
که تیر هیچ بچه ای به او نرسد
 آنچنانی  نسوزد و نسوزاند.