عشقِ کهنه

من در این اعماق شبها در هوای ماندنت
شده ام مخروبه ای چله نشین و مینوازم نازنین
شاه مستان می شوم در حسرتِ خندیدنت
شده ام معشوقه ای بی سرو سامان نازنین
آخرین تصویر ذهنم شده وقتِ رفتنت
اولین دیدارم اما با خیالت نازنین
گفته بودی با کسی خورشید تابانم شدی؟
شمس، دِگر بی سو شده گر هم بتابد نازنین
یاد داری که به وقتِ رفتنت تاریک بود
در دلم غوغا به پا شد با که رفتی نازنین؟

دنــــــــــیا حریفی
اردیبهشت ۹۶
بداهه