سپید واژه ها (2)

نازنینم ..
لب های شــعـــرم
بزم گفتگوست ،
عابری بودم که در کُوی ــ
احساس ـت نُطقم را
گُم کرده بــــودم
تا آمدی ...

بانوی گرانقدر و عزیز استاد حکیمی عزیز ممنونم از مهرر افشانی زیبایتان منت بر من خدمتگزار گذاشتید.... امیدوارم که بتوانم گوشه ای هر چند ناچیز اثر ی در ادبیات وطن گوهر بارم بگذارم و بندی از اسارت قلم از جور قافیه و ردیف بردارم ... افراغ اندیشه نه قالب است و نه در قالبی جا می گیرد پرنده ای است که بر بام عقل و احساس می نشیند وسلطنت می کنند حداقل برای خود م و انانی که می خواهند بی پروا بر مسند عشق، عاشقی کند و قلم بتازانند...

هر که نوشت پادشاه میشود
سلطنت خودرا احیا می کند.

موفق در خوبی و احسان و افراغ اندیشه باشید.

فکری احمدی زاده