یادم نره وقتی تعداد اعضای خانواده ام را پرسیدن;
یک شماره به اون اضافه کنم
میپرسی کیه؟اسمش چیه؟
میگم اسمش مردم,
خیلیم زورش زیاده
خیلی ها رو دیدم که
اون ها هم "مردم, "خودشون رو دارن.
این "مردم", زورش خیلی زیاده
و بیشتر اوقات
حرف,حرف اونه
نوع خوردوخوراکتو مشخص میکنه.
نوع لباست رو
نوع محبتت رو
بودنت رو
نگاهت رو
حتی راه ومسیر زندگیتو
عشق
زمان ازدواج یا بچه دارشدنت رو
حتی برات انتخاب رشته هم میکنه
اصن بهت میگه که
کدوم شغل برات بهتره
حتی سلامتیت رو هم بخطر میندازه
میگه این ساعتا ورزش نکن,
چون من هستم,
ورزش رو بیخیال
بیا به من بیشتر توجه کن !
کاری نداره که تو چی دوست داری یا نداری
گاهی حتی حضورش تو زندگیمون
ازخدا بیشتر وپررنگ تره
واستغفرالله گاهی
بیشتر از خدا, ازش میترسیم.
گاهی باخودم فکرمیکنم
اگر این عضو فعال وپررنگ نبود,
چقدر میشد راحت تر دوست داشت...
عاشق بودو...
شاد بود و...
خندید.
میشد
پاهاتو بندازی روهمو
دستتاتو قلاب کنی پشت گردنت و...
به آسمون آبی یا پرستاره
اونم با یه دل خوش نگاه کنی
و بگیی
آخییییش...
حالا زندگی میکنم
شبنم
دلنوشته زیبایی است
ولی با مفهوم آن موافق نیستم