دلهره تنهایی

شب پر از دلهره تنهائیست 
جان ما  پر شده از خاطره بغض ترک خورده عمری که گذشت
این چه اندوه غریبیست که هر شب به دل خسته ما چنگ زند 
این چه شبهای حزینیست که در بی کسی مطلق امروز مرا میسوزد ؟ 
کاش نوری برسد .. از پس خانه مهتابی تو 
دل ما زخمی این فاصله هاست 
اندکی جان مرا از قدح معرفتت پر کن و بر خانه تاریک دلم نور بتاب 
ای که در عمق وجود دل آواره ما جا داری 
ای که از کوچه تاریک دلم میگذری 
اندکی صبر کن و منتظر معجزه باران باش 
من درون دل خود نیت دریا دارم ... که دل از عالم و آدم بکنم همسفر رود شوم 
دل به دریا بزنم غرق شوم در نفس خالق مهر  
که چه آرامش نابیست همین صحبت امواج خیال 
دل من خسته ترین عاشق آواره  این خاک تهیست . 😔
سعید عدیلی پور 🍂 5.17