بزم صفا گشوده شد،چنگ و رباب و عود و می

بزم صفا گشوده شد،چنگ و رباب و عود و می
شهد خوش وصال جان، میرسد از سبوی وی

روزم اگر سیه بُدی، از شرر فراق او
مژده به غایت آمده، میطربم به جام و می

گر به سرم کشیده ای ، دست محبتت، دگر
در نظرم نمی رود، تاج طلای ملک ری

شعله دمادمم زده، چشم خمار یار ما
بین چه بهار خرمی، خیمه زده به ماه دی

شاهد اگر طلب کند، جان حقیرم از وفا
جای تعللش مدان ، گو که چه سان، چگونه؟کی؟

زمزمه کرده ای دلا، نام مرا به خلوتی
معجزه در صدای تو، چون اثرات نایِ نی

تا به اشارتی دهد، حاجت بوسه را روا
قامت کوه غصه را، میشکنم ز بیخ و پی

 

علی فاضلی