شرح عشق

هزاران بار مي ميرم ,  هزاران بار مي خندي 

شدم خواننده از عشقت ,  تو بر گيتار مي خندي  

شدي ليلي  شدم مجنون ,  شدي شيرين  شدم فرهاد 

من از عشّاق مي گويم ,  تو قلب آزار مي خندي  

نداني از غمت يك دل ,  ندارد روز و  شب منزل 

نگار انگار در فكرم ,  بر اين اشعار مي خندي  

بگويم شرح ِ عشقم را ,  به آجرهاي اين ماوا  

عجب دارم كه بر رازم ,  تو هم ديوار مي خندي  

نگاهم كن  كه جان گيرم ,  من از شوريدگي سيرم  

مسافر بر غم و  دردم ,  به حالي زار مي خندي  

سبويم بشكن اي ليلي ,  كه آزارت بُود  شيرين 

كمند ِ زلفت افسونگر ,  مرتب مي شود  چين چين 

به رقص ِ باد ِ پاييزي ,  منم چون برگ پژمردم  

بهار آواز خواند اما ,  به باغ ِ غصّه افسردم  

شبي در جشن ِ ماتم ها ,  رسيدي خوش بهار آمد  

سياهي رفت و  بستان شد ,  زدم بانگي كه يار آمد  

حلالت باد  جسم و  جان ,  كه روحم پرورانيدي  

به صحن ِ دشت ِ خشكيده ,  شراب ِ مهر باريدي  

به يغما برده اي قلبم ,  شدم  همدین ِ  پروانه  

چرا ديگر نمي گيري ,  خبر زين شهر ِ ويرانه  

علاج ِ زهر ِ تنهايي ,  وصال ِ توست اي دلبر 

بيا بشناس من هستم ,  پريشان كفتري بي پر