نرنجون منو

با زخم زبونت نرنجون منو که من آتشه زیر خاکسترم 
خیال میکنی مثل سابق هنوز من از روی تغصیر تو میگذرم
تمام نهال های احساسمو تو از قلب من ریشه کن میکنی
نمیدونی اینو باحرفای تلخ داری عشقمونو کفن میکنی
دارم دفترم رو ورق میزنم تو هر شعرم از تو گلایه شده
شدی مرگ خورشید این زندگی ببین باحصور تو سایه شده
رو هر برگ دفترچه ی شعر من با اشکای چشم من امضاء شده
ببین من چجوری از اندوه پرم ببین توی قلبم چه بلوا شده