زندانی

تمام خودم را در خصوصی های یک نفر زندان کرده ام
از ادم های بیرون هیچ خبر ندارم
اخرین بار ،همه رفته بودند
گمان نکنم هنوز هم کسی برگشته باشد
من که اینجا خود،خودم را زندانی تو کرده ام
تو اگر بروی من در این انفرادی که خود ساختم میمیرم
باید این افکارم را در یک فنجان چای گرم حل کنم
تا راحت شود ذهنم از همه چیز
اما مادام اسم تو میپرد روی افکارم
میبینی! حتی وقتی میخواهم ذهنم را پاک کنم
رهایم نمیکنی
به چه جرمی مرا زندان کرده ای؟؟
رهایم کن،بگذار بروم
نمیخواهم امشب هم دیر به خودم برگردم
ببین چه کرده ای!
مرا تا نصف شب درگیر خود کرده ای
مگر خیالت امانم میدهد!!
اخ!....یواش.....امانم را بریدی!