خط فاصله ها- - -

 فاصله ها- - -  الهام از شعرِ وقتی همه خواب بودند ( لولی وش)

اصالت واژه ها
تنها در تب و تاب یک جاده می تپد با دو دل
که یکی فرش می شود با مهر
 آن یکی عرش می شود تا شعر!

شما شاعرید
شاعری با کبوترانه در اوج
و مهربان با تابِ گیسوی بانو
ازتبِ اوجِ بی جواز
تاااا نیمه شبِ سرفه های سرخ...

بگویید چشمها باز نشوند
هنوز مانده تا صبح !
ببین که سرمه دان مادر بزرگ هم
کفافِ چشمهای جاده را نمی دهد!!
خط می کشد بر - - - - - - - -
و باز با نمِ اشکی پاک می  کند
.
.
و دوباره  تکرار می شود
 حدیثِ
 خطِ
فاصله ها - - -

حالا!
 شبهای ستاره چینتان
بر آسمان ثبت
وبر دلهاتان چسبان
شاعرِ کبوترانه در اوج!
وآشنا با تابِ گیسوی بانو!
ازتبِ اوجِ بی جواز
تااااا نیمه شبِ سرفه های سرخ...!

دیشب دیدم
انگشتانِ کوچک دستهایِ بانو را
که داشت ماه را قلقلک می داد
آنقدرکه شاعر، هذیانش را کبوترانه کرد!!

شاعر؟!؟
 از او پرسیدید (پروانه ای که هرشب
چشم بسته می چرخید دورشمعی که در اتاق نبود
چگونه می سوخت ؟!؟!)

راستش او چیزی نگفت!

 از چشمهایش خواندم!!!
بالهای پروانه وقتی سوخت
که روی انگشتِ کوچک آهبانو نشست
و اوازمیان خط ِفاصله ها - - -
کبوترانه به ماه اشاره کرد....  رونیا گلیان