تقدیر

اول جهــــــــان و آب و دریا آفریده شد
گویی تـــــمام عشق یکجا آفــــریده شد

بعدا شهابـــی آسمان ها را خزید و رفت
اینگونه تقدیــــر مــن و مــا آفریده شد

فکــــــرش بکن در آسمان ابری سیاه شد
باران گرفت و این غــــزل ها آفریده شد

با قطــــــــره آبی بود یا با یک خمیر گِل
کز آن لب و آغـــــــــوش زیبا آفریده شد

وقتــــــی کنار دلخوشی هایم تو نیستی
روحم چه بی اندازه تنـــــــها افریده شد

مجنون که چیزی از لب و بوسه بلد نبود
این هــــــــا همه با دست لیلا آفریده شد

بیچـــــاره تا فــــرهاد دم میزد ز عاشقی
از بخت بد کــــــــوه و کمرها آفریده شد

دارد چه رنجـــــی میبرد\" آدم\" ز بودنش
اصلا چـــرا اینگــونه\" حوا\" آفریده شد؟!!

محمود انصاری