بسم الله الرحمن الرحیم
مثنوی دعای کمیل – شعر از صادق عماری
1
خدایا ، ای خدای مهر و انعام
دعایت ، موجب فضل است واکرام
به حق رحمت تو ، آن فراگیر
تو بگذر از خطا و از هر چه تقصیر
به نیرویت که بر هر چیز غالب
فروتن گشت سویش هر چه طالب
زبون شد درحضورش هرچه موجود
از آن قدرت ، بترسد آنکه در بود
2
فرا گیر و بلندی در جلالت
و با آن چیره گشتی با کمالت
به حق عزت تو ، آن شریفت
چه کس باشد مقاوم یا حریفت
به حق آن بزرگی ، آنکه داری
که پر کرده همه ، با استواری
به سلطانت که آن بر انس و برجان
بدان فایق شدی ، بر این و بر آن
3
به ذاتت ، آن حضور و پایداری
همه فانی ، به جز تو ماندگاری
به اسمائت ، که پر کردی از آنها
تمام رکن ارواح و بدن ها
به علمت،آنکه هست آن جزو ذاتت
احاطت دارد و آن از صفاتت
به آن نوری که هست آن در تجلی
و پرتو می دهد در هر محلی
4
منزه هستی و نور جهانی
تو اول بوده ای ، آخر بمانی
5
خدایا!، من به حقت از تو خواهم
بیامرزی مرا هر چه گناهم
بیامرز آن خطاهائی که کردم
که پیش آرند بلوا را به هر دم
اجابت را کند همواره تعطیل
و نعمت را کند پیوسته تبدیل
بیامرز ، ای خدا تو هر گناهم
گرفتارش شدم ، از آن تباهم
6
به جودت ای خدا خواهان آنم
به درگاه خودت نزدت بمانم
تقرب می کنم سویت به یادت
شفیعت میکنم پیش نهادت
خدا ، با آن کرم با آن صفاتت
بگردان تو مرا نزدیک ذاتت
به من آموز هر شکر و سپاست
به ذکرت راه پر بار شناست
7
خدایا ، من فروتن ، خوار و ترسان
که دارم التماس از تو بدینسان
تو آسان گیر بر من هر امورم
به قسمت راضی و از تو شکورم
تو رحمم کن ، مرا راضی بگردان
فروتن باشم و خشنود و شادان
8
خدایا ، همچو محتاجی و مسکین
تقاضا می کنم از درگهت این
فرود آورده ام نزدت نیازم
امیدم تو که هستی ، من نیازم1
بدین علت تقاضا می کنم سخت
من از درماندگی گشتم نگون بخت
به آنچه نزد تو ، رغبت نمودم
بدین رغبت ، نیازم را فزودم
9
خداوندا! ، مقامت بس مقیم است
بزرگ وسلطه ات خیلی عظیم است
نهان تدبیر ، فرمانت چه ظاهر
به قدرت غالب و جبرت چه قاهر
به تدبیر نهانت یا به فرمان
تسلط داری و هستی تو رحمان
گریزی نیست از حکمت بدینسان 2
چه کس بگریز از دستت به آسان
10
چه کس جز تو بیامرزد گناهام
چه کس جز تو بپوشاند خطاهام
چه کس آن کار و زشتی های انسان
مبدل می کند جز تو به احسان
1
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ ، وَبِقُوَّتِكَ الَّتى قَهَرْتَ بِها كُلَّشَىْءٍ ، وَخَضَعَ لَها كُلُّ شَىْءٍ وَذَلَّ لَها كُلُّ شَىْءٍ
خدايا من از تو مى خواهم بحق آن رحمتت كه همه چيز را فرا گرفته ، و به آن نيرويت كه همه چيز را بوسيله آن مقهور خويش كردى ، و همه چيز در برابر آن خاضع و همه در پيش آن خوار است ،
خدایا ، ای خدای مهر و انعام
دعایت ، موجب فضل است واکرام
به حق رحمت تو ، آن فراگیر
تو بگذر از خطا و از هر چه تقصیر
به نیرویت که بر هر چیز غالب
فروتن گشت سویش هر چه طالب
زبون شد درحضورش هرچه موجود
از آن قدرت ، بترسد آنکه در بود
2
وَبِجَبَرُوتِكَ الَّتى غَلَبْتَ بِها كل شي ، وَبِعِزَّتِكَ الَّتى لا يَقُومُ لَها شَىْءٌ وَبِعَظَمَتِكَ الَّتى مَلاَتْ كُلَّ شَىْء ، وَبِسُلْطانِكَ الَّذى عَلا كُلَّ شَىْءٍ ،
و به جبروت تو كه بوسيله آن چيره گشتى ، و به عزتت كه چيزى در برابرش نه ايستد و به آن عظمت و بزرگيت كه پركرده هر چيز را ، و به آن سلطنت و پادشاهيت كه بر هر چيز برترى گرفته
فرا گیر و بلندی در جلالت
و با آن چیره گشتی با کمالت
به حق عزت تو ، آن شریفت
چه کس باشد مقاوم یا حریفت
به حق آن بزرگی ، آنکه داری
که پر کرده همه ، با استواری
به سلطانت که آن بر انس و برجان
بدان فایق شدی ، بر این و بر آن
3
وَبِوَجْهِكَ الْباقى بَعْدَفَناَّءِ كُلِّ شَىْءٍ ، وَبِأَسْمائِكَ الَّتى مَلاَتْ اَرْكانَ كُلِّ شَىْءٍوَبِعِلْمِكَ الَّذى اَحاطَ ِكُلِّ شَىْء ، وَبِنُورِ وَجْهِكَ الَّذى اَضاَّءَ لَهُ كُلُّ شىْءٍ .
و به ذات پاكت كه پس از نابودى هر چيز باقى است ، و به نامهاى مقدست كه اساس هر موجودى را پركرده و به آن علم و دانشت كه احاطه يافته به هر چيز ، و به نور ذاتت كه روشن شد در پرتوش هر چيز.
به ذاتت ، آن حضور و پایداری
همه فانی ، به جز تو ماندگاری
به اسمائت ، که پر کردی از آنها
تمام رکن ارواح و بدن ها
به علمت،آنکه هست آن جزو ذاتت
احاطت دارد و آن از صفاتت
به آن نوری که هست آن در تجلی
و پرتو می دهد در هر محلی
4
يا نُورُيا قُدُّوسُ , يااوَّلَ الاْوَّلِينَ وَيا اخِرَ الاْ خِرينَ ,
اى نور حقيقى و اى منزه از هر عيب اى ، آغاز موجودات اولين و اى پايان آخرين ،
منزه هستی و نور جهانی
تو اول بوده ای ، آخر بمانی
5
اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِكُ الْعِصَمَ , اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ , اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ , اَللّهُمَّ اغْفِرْ لىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَحْبِسُ الدُّعاَّءَ , اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاَّءَ , اَللّهُمَّ اغْفِرْلى كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَكُلَّ خَطَّيئَةٍ اَخْطَاْتُها ،
خدايا بيامرز برايم آن گناهانى را كه پرده ها را بدرد ، خدايا بيامرز برايم آن گناهانى را كه عقاب و كيفرها را فرو ريزد ، خدايا بيامرز برايم آن گناهانى را كه نعمت ها را تغيير دهد ، خدايا بيامرز برايم آن گناهانى را كه از اجابت دعا جلوگيرى كند ، خدايا بيامرز برايم آن گناهانى را كه بلا نازل كند ، خدايا بيامرز برايم هر گناهى كه كرده ام و هر خطايى كه از من سر زده ،
خدایا!، من به حقت از تو خواهم
بیامرزی مرا هر چه گناهم
بیامرز آن خطاهائی که کردم
که پیش آرند بلوا را به هر دم
اجابت را کند همواره تعطیل
و نعمت را کند پیوسته تبدیل
بیامرز ، ای خدا تو هر گناهم
گرفتارش شدم ، از آن تباهم
6
اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ بِذِكْرِكَ وَاَسْتَشْفِعُ بِكَ اِلى نَفْسِكَ وَاَسْئَلُكَ بِجُودِكَ اَنْ تُدْنِيَنى مِنْ قُرْبِكَ , وَاَنْ تُوزِعَنى شُكْرَكَ وَاَنْ تُلْهِمَنى ذِكْرَكَ ,
خدايا من به سوى تو تقرب جويم بوسيله ذكر تو و شفيع آورم بدرگاهت خودت را و به جود و كرمت از تو مى خواهم كه مرا به مقام قرب خويش نزديك سازى ، و شكر و سپاسگذاريت را بر من روزى كنى و ذكر خود را به من الهام كنى ،
به جودت ای خدا خواهان آنم
به درگاه خودت نزدت بمانم
تقرب می کنم سویت به یادت
شفیعت میکنم پیش نهادت
خدا ، با آن کرم با آن صفاتت
بگردان تو مرا نزدیک ذاتت
به من آموز هر شکر و سپاست
به ذکرت راه پر بار شناست
7
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ سُؤ الَ خاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خاشِعٍ اَنْ تُسامِحَنى وَتَرْحَمَنى , وَتَجْعَلَنى بقَسْمِكَ راضِياً قانِعاً وَفى جَميعِ الاْحْوالِ مُتَواضِعاً ,
خدايا از تو درخواست مى كنم درخواست شخص فروتن خوار ترسان كه بر من آسان گيرى و به من رحم كنى ، و مرا به آنچه برايم قسمت كرده اى راضى و قانعم سازى و در تمام حالات فروتنم كنى
خدایا ، من فروتن ، خوار و ترسان
که دارم التماس از تو بدینسان
تو آسان گیر بر من هر امورم
به قسمت راضی و از تو شکورم
تو رحمم کن ، مرا راضی بگردان
فروتن باشم و خشنود و شادان
8
اَللّهُمَّ وَاَسْئَلُكَ سُؤ الَ مَنِ اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ وَاَنْزَلَ بِكَ عِنْدَ الشَّدآئِدِحاجَتَهُ وَعَظُمَ فيما عِنْدَكَ رَغْبَتُهُ ,
خدايا ازتو درخواست كنم درخواست كسى كه سخت فقير و بى چيز شده و خواسته اش را هنگام سختيها پيش توآورده و اميدش بدانچه نزد تو است بسيار بزرگ است ،
خدایا ، همچو محتاجی و مسکین
تقاضا می کنم از درگهت این
فرود آورده ام نزدت نیازم
امیدم تو که هستی ، من نیازم1
بدین علت تقاضا می کنم سخت
من از درماندگی گشتم نگون بخت
به آنچه نزد تو ، رغبت نمودم
بدین رغبت ، نیازم را فزودم
9
اَللّهُمَّ عَظُمَ سُلْطانُكَ وَعَلا مَكانُكَ وَخَفِىَ مَكْرُكَ وَظَهَرَ اَمْرُكَ وَغَلَبَ قَهْرُكَ وَجَرَتْ قُدْرَتُكَ وَلايُمْكِنُ الْفِرارُ مِنْ حُكُومَتِكَ ,
خدايا سلطنت و پادشاهيت بس بزرگ و مقامت بسى بلند استمكر و تدبيرت در كارها پنهان و امر و فرمانت آشكار است قهرت غالب و قدرت و نيرويت نافذ است و گريز از تحت حكومت تو ممكن نيست ،
خداوندا! ، مقامت بس مقیم است
بزرگ وسلطه ات خیلی عظیم است
نهان تدبیر ، فرمانت چه ظاهر
به قدرت غالب و جبرت چه قاهر
به تدبیر نهانت یا به فرمان
تسلط داری و هستی تو رحمان
گریزی نیست از حکمت بدینسان 2
چه کس بگریزد از دستت به آسان
10
اَللّهُمَّ لا اَجِدُ لِذُنُوبى غافِراً وَلا لِقَبائِحى ساتِراً وَلا لِشَىْءٍ مِنْ عَمَلِىَ الْقَبيحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَيْرَكَ ,
خدايا نيابم براى گناهانم آمرزنده اى و نه براى كارهاى زشتم پرده پوشى و نه كسى را كه عمل زشت مرا به كار نيك تبديل كند جز تو ،
چه کس جز تو بیامرزد گناهام
چه کس جز تو بپوشاند خطاهام
چه کس آن کار و زشتی های انسان
مبدل می کند جز تو به احسان
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
محمدرضا آزادبخت
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
مهدي حسنلو
معصومه خدابنده 
از خوانش سروده زیبا ی شما مسرور شدم
بر قلم توانا ی شما بوسه میزنم
یا علی
مددی