آشوب

چقدر

رفته و

باز،مانده ای ... ...............عالی ست این بند پایانی شعرت نازنینم

بَدوِ نبودت...کمی این عبارت سنگین بنظرم آمد وتقریبا ارتباط بین دو بخش

ابتدا وپایان شعر را از حالت صمیمیت وروانی خارج کرد...شاید با

جایگزینی کلماتی مترادف این اشکال رفع شود.

درحالی که احساس می کنم نقطه اوج شعر هم این بند است ...با توجه به

اینکه حس بالای شعرت را بیش تر از همه خودت دریافت کرده ومعمولا

مخاطب بازخورد آن را در می یابد بگمانم انتخاب درست عبارتی جایگزین را

صحیح و کامل تر می توانی پیدا کنی...ممنون برای این سپید زیبااااااا

سلام آنه جان
سپید زیبایی بود.لذت بردم

فکر میکنم :

\"انگار

در تمامِ هواها

زیسته ای ...!

چقدر عجیب،

ممکن و ناپیدایی ...\"
خودش بتونه به تنهایی یک کار کامل باشه.تااین قسمت واقعا کارتون قوی و زیباست.
متاسفانه هرچه تلاش کردم بین بخش دوم و اول که خدمتتون عرض کردم رابطه ای رو کشف کنم موفق نشدم.
بخش انتهایی کار:چقدر رفته/وباز،مانده ای
کاملا توی کار جا گرفته و درک میشه.این بخش، کارتونو کامل میکنه.

لذت بردم
موفق باشید