جمعه ۲ آذر
\ مادر \ آنکه رفت و نیامد هرگز .... شعری از عیسی نصراللهی( تیرداد)
از دفتر غم نامه نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۴ فروردين ۱۳۹۵ ۰۱:۵۱ شماره ثبت ۴۵۸۰۲
بازدید : ۶۹۹ | نظرات : ۳۹
|
دفاتر شعر عیسی نصراللهی( تیرداد)
آخرین اشعار ناب عیسی نصراللهی( تیرداد)
|
ﺩﺍﺩ ﺁﻥ ﮔﻞ ﭘﺴﺮﻡ، شب را،بانگ:
ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ "ﺟﻮﻳﺎ"ﻧﻴﺴﺖ ؟
ﺁﻥ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻭ " ﮔﻮﻳﺎ " ﻧﻴﺴﺖ؟
ﺑﻮﺳﻪ ای ﺩﺍﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ، ﻛﻪ ﺍﻱ ﭘﺴﺮﻡ :
ﺭﺍﻩ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺭﻭﻳﺎ ﻧﻴﺴﺖ ...
ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﺍﺯﻟﻲ ، ﺑﻮﺩﺵ ﻛﻪ :
ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﺴﺘﺎﻥ ﺩﻟﺶ، ﺷﻮﻻ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻱ ﺗﻜﺮﺍﺭﻱ :
ﻫﺮﺷﺐ ﺍﻳﻨﺠﺎﺳﺖ و این،ﺣﺎﺷﺎ ﻧﻴﺴﺖ
ﺭﺧﺖ ﺁﻭﻳﺰ ﺳﭙﻴﺪ تن تو :
ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺷﺴﺘﻪ ﻭﻟﻲ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ
ﻳﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻮﺩﻱ :
ﺗﻨﮓ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ، ﺣﺎﻻ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﻌﺪ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﻓﻜﺮﻡ ، ﻛﻪ ﭼﺮﺍ :
ﭘﺴﺮﻡ ﻫﺴﺖ ﻭﻟﻲ " ﺩﺭﻳﺎ " ﻧﻴﺴﺖ
مادر عزیزم، من هنوز کودک چهارساله ی آن سال سیاهم...برگرد و این طفل خودت را برگیر " چقدر دلتنگتم "
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.